Οκτώ Γυναίκες Κατηγορούνται

Οκτώ Γυναίκες Κατηγορούνται

Κριτική θεατρικής παράστασης
ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ, Αθήνα

Μάρτιος 2019

Της συντάκτριας: Συλβάνας Παπαϊωάννου 

Οκτώ γυναίκες -επί σκηνής συνεχώς- κατηγορούνται. Ποια απ' όλες σκότωσε τον Μαρσέλ, τον μοναδικό άνδρα του σπιτιού; Η γυναίκα του; Μια από τις κόρες του; Η πεθερά του; Η κουνιάδα του; Η αδερφή του; Ή οι υπηρέτριες; Το έργο του Ρομπέρ Τομά παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1961 στο Παρίσι και σημείωσε μεγάλη επιτυχία έκτοτε. 

Βρισκόμαστε σε μια εξοχική απομονωμένη κατοικία και πιο συγκεκριμένα στο σαλόνι του σπιτιού. Ένας καναπές, ένας τεράστιος πίνακας και κουρτίνες στις αποχρώσεις του χρυσού, του κόκκινου και του πορτοκαλί, κρεμασμένες από ψηλά, είναι όσα χρειάζεται ένα σκηνικό για να δώσει έναν αέρα μυστηρίου «κλειδωμένου δωματίου». 

Στην προσπάθεια ν' ανακαλύψουν οι οκτώ γυναίκες αν μία εξ αυτών είναι η δολοφόνος -πώς μπορεί, άλλωστε, να μην είναι, τα σκυλιά δε γάβγισαν καθόλου-, επιτίθεται η μία στην άλλη. Μυστικά και ψέματα βγαίνουν στη φόρα. Όλες έχουν κάτι να κρύψουν κι όλες κάτι ξέρουν, αλλά κρατούν το στόμα τους κλειστό όχι όμως για πολύ. 

Σταδιακά η ένταση αυξάνεται και οι σχέσεις είναι τεταμένες. Μαλλιοτράβηγμα κι ένας πυροβολισμός. Σαν τις μέλισσες βουίζουν γύρω από τον καναπέ του σαλονιού, καμιά τους δε θέλει να μείνει μόνη. Λίγο από φόβο, λίγο από ανάγκη ν' αποκαλυφθεί η ένοχος.  Ποια, τελικά, σκότωσε τον Μαρσέλ; 

Σκηνοθεσία: 

Η συνεχής παρουσία οκτώ γυναικών στη σκηνή, απαιτεί, αρχικά, ένα προσεκτικά διαλεγμένο καστ και πολλές σκηνοθετικές οδηγίες. Ο Γιάννης Καραχισαρίδης καταφέρνει να φέρει σε πέρας το σκηνοθετικό αυτό εγχείρημα. Με την κατάλληλη επιλογή των ηθοποιών και τη σωστή τοποθέτησή τους, κινησιολογικά και φωνητικά, στο σανίδι, το αποτέλεσμα δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα. 

Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση 

"Ο Παρφές"  σχετικά με το σχολικό εκφοβισμό (bullying)

 είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!

Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

μπορείτε να δείτε προεπισκόπηση του βιβλίου εδώ!

Ηθοποιοί: 

Η Στέλλα Γκίκα (Σανέλ) είναι μια οικονόμος-τροφός, μέλος και μέρος του σπιτιού και το όλο της παρουσιαστικό μας πείθει απόλυτα. Η Ειρήνη Σταματίου (Λουίζ) ενσαρκώνει τέλεια το ρόλο της καπάτσας υπηρέτριας, λίγο γλωσσού και συνάμα και λίγο να προσπαθεί να μιμηθεί τον αέρα της καλής κοινωνίας.  Η Σίβη Σιδέρη (Γιαγιά) κατάφερε να μας κάνει να γελάσουμε με τα καμώματά της. Η Δήμητρα Στογιάννη (Σουζόν) καταφέρνει να γίνει η εριστική κόρη που απαιτούσε ο ρόλος.  Η Αιμιλία Υψηλάντη (Γκάμπυ) έχει τον αέρα της μεγαλοαστής κυρίας, αποπνέει το σνομπισμό που επιφέρει ο γάμος μ' έναν πλούσιο άντρα. Η Ειρήνη Κωνσταντίνου (Κατρίνα) είναι ένα ανέμελο σχολιαρόπαιδο, λίγο αυθάδης αλλά σπιρτόζα και ονειροπόλα. Η Μαρία Ζορμπά (Ωγκιστίν) καταφέρνει να μας μεταφέρει τη θλίψη και το θυμό της, για το ότι ποτέ δεν κατάφερε να έχει την τύχη της αδερφής της (Γκάμπυ), ενσαρκώνοντας σωστά το ρόλο της γεροντοκόρης. Τέλος, η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου (Πιερέτ) κλέβει τη παράσταση τόσο με το ταλέντο όσο και με την σκηνική της παρουσία, την κίνηση και το ταμπεραμέντο. 

Μια αξιόλογη παράσταση, την οποία αξίζει κανείς να δει. Είτε έχετε ήδη δει την ομώνυμη ταινία είτε όχι, ετοιμαστείτε γι' ανατροπές και αποκαλύψεις. Μια μικρή «παρατυπία», αναμενόμενη λόγω του μεγάλου αναλογικά αριθμού ηθοποιών επί σκηνής είναι η ένταση των φωνών κατά διαστήματα. 

Ιδανικό soundtrack: 

Η μουσική από την ταινία Clue (εμπνευσμένη από τ' ομώνυμο παιχνίδι στο οποίο ψάχνει κανείς να βρει τον δολοφόνο), ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα του έργου. 

Μουσική, κοστούμια, σκηνικά, φώτα:

Τα κοστούμια είναι ό,τι θα περίμενε κανείς από τις οκτώ αυτές γυναίκες. Στολές υπηρεσίας, νεανικά φορέματα για τις κόρες, σοβαρό ταγιέρ για τη γεροντοκόρη, καθωσπρέπει φούστα και μπλούζα για την κυρία του σπιτιού κι έντονο χρώμα και θηλυκότητα για το πετρόλ φόρεμα της αδερφής, της λίγο "εξώλης και προώλης". 

Η μουσική -τα κατάλληλα ηχητικά εφέ-, σε συνδυασμό με τα φώτα που ανάβουν και σβήνουν, πλαισιώνουν αρμονικά το σαλόνι του σπιτιού. Δημιουργείται, έτσι, μια ένταση, ένα σασπένς. 

Bonus Tips: 

(Σημείωμα του σκηνοθέτη) 

Ο Ρομπέρ Τομά είναι από εκείνους τους συγγραφείς που απέκτησαν φήμη και κύρος για ένα μόνο έργο τους. Από το 1961 που εμφανίστηκαν στο Παρίσι για πρώτη φορά, οι 8 γυναίκες γοήτευσαν το κοινό κι από τότε ακολούθησαν δεκάδες ανεβάσματα σε πολλές χώρες του κόσμου. Το έργο δεν μπορεί να καταταγεί εύκολα σε μια κατηγορία. Μπορεί να έχουμε ένα φόνο, που οδηγεί στον κώδικα των αστυνομικών μυθιστορημάτων, αλλά ο πρωτότυπος τίτλος είναι «8 γυναίκες». Οπότε κατά τον συγγραφέα πρυτανεύει η παρουσία 8 γυναικών παρά η αστυνομική δομή. Η αναζήτηση του δολοφόνου γίνεται ο καταλύτης στις σχέσεις των γυναικών. Μια μέρα είναι αρκετή για να έρθουν στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μυστικά. Και όπως συμβαίνει πάντα και στη πραγματική ζωή, οι αποκαλύψεις βάζουν σε δοκιμασία σχέσεις και χαρακτήρες. Από αυτή τη πλευρά έχουμε ένα ψυχολογικό δράμα, αλλά ο συγγραφέας ενσωματώσει με άνεση ένα σωρό κωμικά περιστατικά. Το δράμα και η κωμωδία αναμιγνύονται με ευκολία. Και δεν είναι μόνον αυτό. Ενώ το έργο αφηγείται μια ρεαλιστική ιστορία, ο σουρεαλισμός πάντα καιροφυλακτεί. Επί πλέον, ενώ η αναζήτηση του δολοφόνου απαιτεί ορθολογική μεθοδικότητα, ο φόβος της απειλής δίνει το παρόν. Τελικά στο διάστημα μιας μέρας, στον περίκλειστο χώρο ενός σπιτιού, αποκλεισμένου από τα χιόνια, η περιπέτεια των 8 γυναικών θα φιλοξενήσει πολλούς κώδικες και πολλά είδη της θεατρικής τέχνης, σ’ έναν γοητευτικό συνδυασμό. Και αυτό είναι και η αιτία που το έργο αποκτά μια ενδιαφέρουσα και συναρπαστική προσωπικότητα.

Credits: Στην υπεύθυνη επικοινωνίας της παράστασης Μαρίκα Αρβανιτοπούλου για την άμεση ανταπόκρισή της!

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Τετάρτη (λαϊκή απογευματινή) στις 18:30

Πέμπτη στις 21:00

Παρασκευή στις 20:00

Σάββατο στις 21:00

Κυριακή στις 19:00

Διάρκεια: 110’

Εισιτήρια: €17, €15 (φοιτητικό), €12 (ανέργων), €5 (ατέλειες)

ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ, Ελευσινίων 15, Αθήνα

Στάση Μετρό Μεταξουργείο

Τηλέφωνο:  210 5201684

Τους ρόλους ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης):

Σανέλ: Στέλλα Γκίκα

Λουίζ: Ειρήνη Σταματίου

Γιαγιά: Σίβη Σιδέρη

Σουζόν: Δήμητρα Στογιάννη

Γκάμπυ: Αιμιλία Υψηλάντη

Κατρίν: Ειρήνη Κωνσταντίνου

Ωγκιστίν: Μαρία Ζορμπά

Πιερέτ: Αλεξάνδρα Παλαιολόγου

Συντελεστές:

Μετάφραση: Θωμάς Βούλγαρης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραχισαρίδης

Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης

Κίνηση: Πάρις Μαντόπουλος

Φωτισμοί: Αντώνης Χαλκιάς

Επικοινωνία για την παράσταση: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Marketing: Άρης Σομπότης(Playwalk)

Φωτογραφία – Video trailer: Γιάννης Βολιώτης (Volition Pictures)

Αγορά Εισιτηρίων: https://www.viva.gr

                                                                  

Η Συλβάνα Παπαϊωάννου μένει στην Αθήνα, ασχολείται με τη μετάφραση και είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Δημιουργική Γραφή. Αγαπάει το θέατρο, το διάβασμα και το γράψιμο. Γράφει κυρίως ποίηση και μικρές ιστορίες, αλλά και άρθρα ποικίλου περιεχομένου.  

Διαβάστε επίσης: Βρικόλακες, κριτική θεατρικής παράστασης