Aποκλειστική συνέντευξη της συγγραφέως Anna Musewald, με αφορμή το βιβλίο της "Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια", στο Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Στο βιβλίο σας, η ιστορία της Κνωσού ζωντανεύει σε μια νέα, φανταστική διάσταση. Ποιες σύγχρονες κοινωνικές ή πολιτισμικές αξίες προσπαθήσατε να ενσωματώσετε στην ιστορία και τους αρχαίους μύθους και πώς πιστεύετε ότι μπορεί να αντέξουν στον χρόνο;
Το βιβλίο «Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια» βασίζεται σε ένα υπαρκτό και εξίσου γοητευτικό κομμάτι της ιστορίας της Κνωσού: στο Ζατρίκιο της Κνωσού, το αρχαίο επιτραπέζιο παιχνίδι με πεσσούς που ανακαλύφθηκε από τον Έβανς το 1897, στα ερείπια των ανακτόρων του Μίνωα και χρονολογείται στο 1600 π.Χ. Σήμερα πιστεύεται ότι σαν παιχνίδι το Ζατρίκιο ήταν ένας "αγώνας επιβίωσης", γεμάτος αγωνία και εκπλήξεις, εμπνευσμένο από την ίδια τη ζωή και αφορούσε έναν "σκληρό αγώνα μετ' εμποδίων" μέχρι την ολοκληρωτική συντριβή της μίας εκ των δύο αντίπαλων ομάδων.
Το γεγονός ότι οι παίχτες του Ζατρίκιου της Κνωσού έπρεπε να δείξουν ικανότητα για ορθές αποφάσεις, αλλά και να έχουν τύχη με τις «ζαριές», μου έδωσε το κατάλληλο πεδίο που χρειαζόμουν, για να τοποθετήσω τους ήρωές μου σε ένα παρόμοιο σημερινό παιχνίδι και να κινηθούν σαν αληθινά πιόνια μέσα σε ένα παιχνίδι της ιστορίας που παίζεται αδιάλειπτα από τα βάθη των αιώνων.
Αντί, λοιπόν, να χρησιμοποιήσω κάποιον από τους μύθους, προτίμησα να εισέλθω στον κόσμο ενός σκληρού αρχαίου παιχνιδιού, που ίσως μου αποκάλυπτε περισσότερα για τη φύση της ανθρώπινης ψυχής.
Στην ιστορία των πιονιών προσπάθησα να ενσωματώσω κάποιες από τις σύγχρονες ανησυχίες και αξίες, όπως η αποδοχή της διαφορετικότητας, η δύναμη της αληθινής φιλίας και ο αγώνας για την αναζήτηση του εαυτού μας μέσα σε ένα συχνά σκληρό κόσμο.
Όσο για τους ελληνικούς μύθους, πιστεύω, ότι επιβίωσαν μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουν να επιβιώνουν, γιατί δεν είναι ποτέ στατικοί, αλλά προσαρμόζονται στην κάθε εποχή από τις ψυχές και τα λόγια όσων τους αφηγούνται ξανά και ξανά. Η διαχρονική δύναμή τους είναι να βρίσκουν πάντα νέα φωνή για να αντηχήσουν στο σήμερα. Γι' αυτό, είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσουν να εμπνέουν και τις επόμενες γενιές.
Τα πιόνια στο βιβλίο σας δεν είναι απλώς στρατιωτικά κομμάτια. Πώς αντικατοπτρίζουν τις ψυχικές καταστάσεις των χαρακτήρων;
Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια συμβολίζουν τους παίχτες εκείνους, που παρότι είναι μικροί και ασήμαντοι, στην εξέλιξη του παιχνιδιού βρίσκουν την δύναμη να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία των γεγονότων της ιστορίας.
Κάθε πιόνι δεν είναι μόνο ένα κομμάτι στο παιχνίδι, αλλά είναι μια ανθρώπινη ύπαρξη, με φόβους, με ελπίδα ή την ανάγκη για δύναμη. Ήθελα οι κινήσεις τους να αποτυπώνουν τις εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων που προσπαθούν μέσα από τις αμφιβολίες, τα όνειρα και τις επιθυμίες τους, να ξεφύγουν από τα δεσμά τους.
Τα πιόνια λειτουργούν ως αντανάκλαση των συναισθημάτων των χαρακτήρων της ιστορίας. Αν ένας ήρωας αισθάνεται παγιδευμένος, το πιόνι του είναι στατικό και βρίσκεται ξαφνικά σε επικίνδυνη θέση, όταν όμως βρίσκει το απαιτούμενο θάρρος, κινείται πάλι μπροστά. Μέσα από το παιχνίδι καταδεικνύεται πως η ψυχή ενός πιονιού μπορεί να αλλάξει την πορεία του, είτε να τολμήσει να προχωρήσει μπροστά είτε να υποχωρήσει.»
Εν τέλει, οι μικρές κινήσεις των πιονιών -παιχτών και οι αποφάσεις τους, είναι αυτές που ορίζουν την έκβαση του παιχνιδιού, είτε πρόκειται για μια μάχη εξωτερική είτε για μια εσωτερική αναμέτρηση.
Πώς συνδέονται η Μινωική Κρήτη και το Γκάρμις της Βαυαρίας, εντός κι εκτός της ιστορίας του βιβλίου, με δεδομένο και το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια ζείτε μακριά από την Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη Γερμανία;
Η Κρήτη είναι το σημείο εκκίνησης: το Ζατρίκιο της Κνωσού, η ελληνική γλώσσα, η νοσταλγία για την πατρίδα. Το Γκάρμις Βαυαρίας, στις όχθες του ποταμού Loisach, ήταν το ιδανικό σημείο για να στηθεί η υπόγεια πίστα του παιχνιδιού.
Εκεί ακριβώς υπήρχε παλαιότερα πραγματικά μία μεγάλη κατασκήνωση, που φιλοξενούσε παιδιά με προβλήματα υγείας, όπως αναφέρει και στην ιστορία ο παππούς του Χάρι. Το μεγάλο βουνό, πάντως, πίσω από τις όχθες του Λόιζαχ, μου ήταν απαραίτητο στην πορεία της ιστορίας του βιβλίου και στην αλληγορία της απέναντι όχθης του ποταμού.
Διαφήμιση
"Οδός Ψυχάρη
Coming soon...
Η φύση παίζει σημαντικό ρόλο στο βιβλίο σας, με τα χρώματα του πράσινου και του κίτρινου να έχουν συγκεκριμένη σημασία. Πώς αυτά τα χρώματα λειτουργούν ως οπτικά και συναισθηματικά μοτίβα για την πλοκή και τους χαρακτήρες;
Το πράσινο χρώμα της ομάδας των πέντε νεαρών φίλων, που είναι δεμένοι μεταξύ τους σαν μια γροθιά, συμβολίζει τη ζωή, την ελπίδα, την ηρεμία, τη φύση που προστατεύει, αλλά και δοκιμάζει. Αντιπροσωπεύει τον φυσικό κόσμο που αγκαλιάζει τους ήρωες αλλά και την αναγέννηση.
Το κίτρινο χρώμα της αντίπαλης ομάδας, οι οποίοι δε συνδέονται μεταξύ τους με κανένα δεσμό, (τα μέλη της συμμετέχουν στους αγώνες ο καθένας για τους δικούς του λόγους), είναι διφορούμενο. Θα μπορούσε να συμβολίζει το φως, την επιθυμία γα απόκτηση χρημάτων, την αναζήτηση νοήματος αλλά και μια προειδοποίηση ακόμα και τον κίνδυνο.
Πιστεύετε ότι η σύγχρονη φαντασία μπορεί να λειτουργήσει ως "γέφυρα" μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος ή βλέπετε τους μύθους ως κάτι που έχει το δικό του "κλείσιμο" στον χρόνο και δε χρειάζεται ανανέωση;
Πιστεύω ότι η σύγχρονη φαντασία μπορεί να είναι μία γέφυρα ανάμεσα στο χθες και το αύριο. Ο χρόνος έχει αποδείξει ότι οι μύθοι του χθες δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Κουβαλούν μνήμες, αξίες και αρχέτυπα που μας μιλούν ακόμη και σήμερα. Δεν πιστεύω, όμως, ότι πρέπει να μείνουν αμετάβλητοι, γιατί τότε πολύ φοβάμαι ότι θα ξεχαστούν και θα εξαφανιστούν.
Η σύγχρονη φαντασία είναι το όχημα για να μεταφερθούν στο μέλλον. Η φαντασία μπορεί να τους ανανεώσει χωρίς να τους προδώσει. Έχει τη δύναμη να τους ξαναφωτίσει με νέο βλέμμα, νέους φόβους και νέες ελπίδες. Έτσι, η παράδοση δε χάνεται, αλλά γίνεται ζωντανό κομμάτι του αύριο.
Στην πλοκή του βιβλίου πολλά στοιχεία φαντάζουν αλληγορικά. Ποιες είναι οι πιο σημαντικές αλληγορίες που διατρέχουν την ιστορία και πώς συνδέονται με τις σύγχρονες προκλήσεις της κοινωνίας μας για τους νέους και της νέες της εποχής;
Οι αλληγορίες στην ιστορία των πέντε φίλων μιλούν κυρίως για την πορεία των ηρώων προς την αυτογνωσία και την ενηλικίωση της ψυχής τους. Μιλούν για το θάρρος που χρειάζεται κάποιος για να κοιτάξει τα σκοτάδια του, να παλέψει με την αμφιβολία και να βρει την προσωπική του φωνή.
Η αναζήτηση ταυτότητας, η αποδοχή του εαυτού τους με όλες τις αδυναμίες του αλλά και η αληθινή σοφία, που δεν έρχεται από κάποια εξωτερική δύναμη αλλά από εσωτερικό αγώνα, είναι κεντρικές αλληγορίες στην ιστορία των πιονιών.
Στον σημερινό κόσμο, όπου οι νέοι και οι νέες ζουν σε κοινωνίες που τους ζητούν να είναι "τέλειοι" και καθημερινά βομβαρδίζονται από εικόνες επιτυχίας, σύγκρισης και ταχύτητας, πιστεύω ότι θα πρέπει να βρουν τη δύναμη να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι και να μάθουν να στέκονται όρθιοι σε έναν συχνά χαοτικό κόσμο, μέσα από τη συμφιλίωσή τους με τις ατέλειες και στη σοφία που αναβλύζει μέσα από τα λάθη.
Οι χαρακτήρες σας είναι συνήθως αντιφατικοί, γεμάτοι αδυναμίες αλλά και ανεξερεύνητες δυνατότητες και απρόβλεπτες δυνάμεις. Ποιες προσωπικές εμπειρίες ή παρατηρήσεις για την ανθρώπινη φύση σας οδήγησαν στη δημιουργία αυτών των χαρακτήρων;
Πάντα γοητεύομαι από την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης. Στη ζωή μου και λόγω της δουλειάς μου, έχω συναντήσει ανθρώπους που φαινομενικά ήταν αδύναμοι, αλλά σε στιγμές, κυρίως οικονομικής κρίσης, ανακάλυψαν δύναμη που ούτε οι ίδιοι ήξεραν ότι είχαν.
Οι εμπειρίες μου μου έδειξαν ότι οι περισσότερες αντιφάσεις μας δεν είναι αδυναμία, αλλά αποτέλεσμα του αγώνα ανάμεσα στις επιθυμίες, τους φόβους και τις αξίες μας. Κανείς δεν είναι μόνο καλός ή κακός. Όλοι μας έχουμε πλευρές που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Έτσι μου αρέσει να δημιουργώ χαρακτήρες που δεν είναι μονοδιάστατοι, αλλά άνθρωποι με φως και σκοτάδι, όπως όλοι μας, ικανοί όμως για πράγματα, που ούτε οι ίδιοι φαντάζονται.
Με την προσοχή που δίνετε στις αρχαίες δυνάμεις και τον μύθο, πώς αξιολογείτε τη σύγχρονη τεχνολογία και τις ψηφιακές εξελίξεις της νέας εποχής; Μπορεί να υπάρξει, έστω υπόγεια, μεταξύ αυτών των δύο κόσμων;
Η τεχνολογία συχνά μοιάζει να απομακρύνει τον άνθρωπο από το μυστήριο, όμως στην πραγματικότητα, θεωρώ, ότι δημιουργεί νέα πεδία αφήγησης.
Οι αρχαίοι μύθοι γεννήθηκαν για να εξηγήσουν το ανεξήγητο. Οι άνθρωποι κάποτε έφτιαχναν ιστορίες για να καταλάβουν το άγνωστο, άλλοτε με θεούς και τέρατα, ενώ σήμερα η σύγχρονη ψηφιακή εποχή μιλά για αόρατους αλγόριθμους και δίκτυα που επηρεάζουν τις ζωές μας.
Θεωρώ πως οι δύο κόσμοι μπορούν να συνδεθούν υπόγεια -η ανάγκη μας να δώσουμε νόημα σε ό,τι δεν κατανοούμε παραμένει ίδια, μόνο η γλώσσα αλλάζει. Οι δύο κόσμοι επικοινωνούν: οι μύθοι γίνονται κώδικες και τα ψηφιακά σύμπαντα αποκτούν το δικό τους θρύλο.
Δεν πιστεύω ότι η τεχνολογία θα καταστρέψει τον μύθο, αντίθετα του δίνει νέα εργαλεία για να συνεχίσει να ζει. Οι ιστορίες που κάποτε λέγονταν δίπλα στη φωτιά, σήμερα ταξιδεύουν μέσα από οθόνες. Το ουσιώδες είναι ότι η ανθρώπινη ανάγκη για μυστήριο και φαντασία συνεχίζει ακόμα και σήμερα να παραμένει αναλλοίωτη.
Πώς βλέπετε τη σχέση μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας; Το βιβλίο σας μπορεί να λειτουργήσει ως ένας τρόπος απόδρασης ή μάλλον ως ένας τρόπος για να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματική μας ύπαρξη;
Μου αρέσει να γράφω ιστορίες όπου η φαντασία μπλέκεται συχνά με την πραγματικότητα, όχι για να ανακαλύψω μια έξοδο από την καθημερινότητα, αλλά κυρίως για να δημιουργήσω έναν καθρέφτη, μέσα από τον οποίο η φαντασία μας επιτρέπει να δούμε την πραγματικότητα από άλλη γωνία, με ένα διαφορετικό τρόπο κι έτσι να κατανοήσουμε βαθύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Στο βιβλίο μου η φαντασία, έχοντας εισχωρήσει απροειδοποίητα και σχεδόν μοιραία μέσα στα στενά όρια της πραγματικότητας, προσπαθεί, καθόλη τη διάρκεια της αφήγησης, να γίνει ισχυρή και ζωντανή όσο και η ίδια η πραγματικότητα.
Η ιστορία χρησιμοποιεί τη φαντασία σαν όχημα για να κινηθούν οι ήρωες. Εν τούτοις οι πράξεις τους, σε όλη τη διαδρομή, παραμένουν βαθιά ανθρώπινες. Προσπάθησα, ώστε οι ήρωές μου, παρατηρώντας την πραγματικότητα μέσω της φαντασίας, να ανακαλύψουν όψεις του εαυτού τους και της κοινωνίας που ίσως μένουν κρυφές στην καθημερινότητα και να κατανοήσουν βαθύτερα τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.
Πιστεύω ότι, όσο πιο μαγικός είναι ο κόσμος ενός βιβλίου, τόσο πιο αληθινά είδωλα στον καθρέφτη μπορούν να γίνουν οι εσωτερικές μας αλήθειες.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι της ελληνικής μυθολογίας/ιστορίας που σας δελεάζει και θα θέλατε να ενσωματώσετε στις ιστορίες σας στο συγγραφικό σας μέλλον;
Αναμφισβήτητα ναι. Θα με δελέαζε να “παντρέψω” έναν μύθο με το φανταστικό: να πάρω, για παράδειγμα, έναν άγνωστο θαλάσσιο θεό ή μια αρχαία κατάρα και να τη φέρω στον σύγχρονο κόσμο, σε μια ιστορία που συνδυάζει παρελθόν και μέλλον.
Οι ελληνικοί μύθοι έχουν άπειρες ανεξερεύνητες στιγμές που ζητούν νέες ερμηνείες.
«Ο ήρωας πάλεψε με μια δύναμη της φύσης και επέζησε». Πιστεύετε στη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και του σώματος; Υπάρχουν όρια που μπορεί να ξεπεράσει;
Το σώμα έχει εντυπωσιακή ικανότητα αντοχής, αυτή, όμως, δεν είναι άπειρη. Υπάρχουν φυσικά όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει. Η ψυχή, όμως, μπορεί να τα σπάσει, ιδίως όταν ο άνθρωπος παλεύει για τη ζωή, την αγάπη ή σε κρίσιμες στιγμές βρίσκει αποθέματα που δε γνώριζε πως είχε. Το βλέπουμε σε ανθρώπους που επιβιώνουν σε ακραίες καταστάσεις.
Η ανθρώπινη ψυχή είναι σαν φωτιά: μικρή φλόγα στην αρχή, αλλά ικανή να γίνει πυρκαγιά, όταν δοκιμάζεται. Το σώμα κουράζεται, μα η ψυχή, όταν έχει λόγο να αντέξει, βρίσκει δρόμους που μοιάζουν αδύνατοι. Αυτό το θαύμα της υπέρβασης είναι που κάνει τις ιστορίες αξέχαστες.
Περισσότερα για τις εκδόσεις εδώ!
Τι αντιπροσωπεύει το "παιχνίδι" για εσάς, ως παιδί και ως ενήλικα και πώς επηρεάζει τους χαρακτήρες και την εξέλιξη της ιστορίας; Είναι η ζωή ένα παιχνίδι;
Ως παιδί, το παιχνίδι ήταν μαγεία, εξερεύνηση και αθωότητα αλλά και ελευθερία. Όντας ενήλικας κατάλαβα ότι το “παιχνίδι” παραμένει και παρότι γίνεται πιο σύνθετο, με στρατηγική, με επιλογές και οπωσδήποτε με συνέπειες, εν τούτοις εξακολουθεί να παραμένει “παιχνίδι”.
Οι ήρωες της ιστορίας μου συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι, που λειτουργεί σαν μεταφορά της ζωής: άλλοτε τους απελευθερώνει κι άλλοτε τους εγκλωβίζει. Όσο συμμετέχουν ενεργά στο παιχνίδι δοκιμάζουν νέους ρόλους, μαθαίνουν να κερδίζουν και να χάνουν. Παίζουν με τη μοίρα τους και με τα όρια του εαυτού τους.
Η ζωή μοιάζει με παιχνίδι, όχι γιατί είναι αστεία ή ασήμαντη, αλλά γιατί απαιτεί να ρισκάρεις, να μάθεις κανόνες και να τολμήσεις να τους σπάσεις. Οι άνθρωποι συχνά αναγκάζονται να παίξουν “παιχνίδια” εξουσίας ή τύχης· κάποτε κερδίζουν, κάποτε χάνουν.
Ναι, η ζωή μοιάζει με παιχνίδι, γιατί δεν είναι πλήρως δίκαιη ούτε προβλέψιμη. Η ζωή είναι παιχνίδι, αλλά όχι απλό. Είναι το πιο απαιτητικό παιχνίδι, γιατί οι κανόνες αλλάζουν ενώ παίζεις.
Στο βιβλίο σας οι χαρακτήρες συχνά αντιμετωπίζουν καταστάσεις όπου η τύχη και η στρατηγική συνυπάρχουν. Ποια είναι η σχέση μεταξύ της τύχης και της ελευθερίας στην πλοκή; Πόσο η στρατηγική καθορίζει την έκβαση της μοίρας των χαρακτήρων σας; Στη ζωή συμβαίνει το ίδιο ή όχι;
Στην ιστορία των πιονιών τύχη και στρατηγική πραγματικά δεν είναι αντίπαλες· συχνά συνυπάρχουν και αλληλοεπηρεάζονται μέχρι οι ήρωες να φτάσουν στις όχθες του ποταμού. Η τύχη, που καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τη ρίψη των ζαριών του Μεγάλου Υάκινθου, μπορεί να ανοίξει μια πόρτα ή να τις κλείσει όλες, (όπως συνέβη στον Χάρι) αλλά χωρίς στρατηγική, χωρίς αποφάσεις, σκέψη και τόλμη τα πιόνια και των δύο ομάδων παραμένουν ακίνητα (χαρακτηριστική σκηνή στην ιστορία είναι όταν δύο από τους ήρωες βρίσκονται καθηλωμένοι από ελεύθερους σκοπευτές).
Πιστεύω ότι και στη ζωή ισχύει το ίδιο: η τύχη μας δίνει ευκαιρίες ή η ατυχία μας βάζει εμπόδια, όμως ο τρόπος που κινούμαστε καθορίζει αν θα προχωρήσουμε ή θα χαθούμε.
Πώς καταφέρατε να ισορροπήσετε την ανάγκη για μυθοπλασία και φαντασία με τη δομή ενός παιχνιδιού, που απαιτεί κανόνες και στρατηγική;
Η φαντασία δημιουργεί το παιχνίδι, αλλά το παιχνίδι χρειάζεται ένα πλαίσιο για να έχει ένταση και νόημα. Έτσι είδα το παιχνίδι σαν μια γέφυρα: από τη μια πλευρά οι άγριες, άναρχες δυνάμεις της φαντασίας, από την άλλη οι αυστηροί κανόνες της στρατηγικής. Το μυστικό ήταν να μη νικήσει καμία πλευρά ολοκληρωτικά.
Προσπάθησα να δώσω στους ήρωες πλήρη ελευθερία στις κινήσεις τους και στις αποφάσεις τους κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά ταυτόχρονα οι κανόνες του Μεγάλου Υάκινθου, που λειτουργούν σαν ραχοκοκκαλιά όχι τόσο για να περιοριστούν οι ήρωες, αλλά για να δημιουργηθεί αγωνία και οι αγώνες να γίνουν απρόβλεπτοι, έδωσαν δομή και ένταση στο παιχνίδι, ενώ προσπάθησα παράλληλα η φαντασία να κρατήσει ζωντανή τη μαγεία και την αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Anna Musewald
Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια
Σελίδες: 432, Τιμή: 19.90 ευρώ
ISBN: 978-960-626-740-6
Εκδόσεις Πηγή
Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πηγή το μυθιστόρημα της Άννας Μούζεβαλντ «Τα πράσινα και κίτρινα πιόνια», μία περιπέτεια φαντασίας εμπνευσμένη από τους ελληνικούς μύθους της Κνωσσού.
Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ο Στέφαν όχι μόνο χάνει τη μνήμη του, αλλά όταν συνέρχεται συμπεριφέρεται εντελώς παράταιρα με τη μέχρι πριν από το ατύχημα συμπεριφορά του. Οι φίλοι του και συμμαθητές του -τρία αγόρια και ένα κορίτσι-, μέσα από ένα παράξενο γράμμα, με αποστολέα την άγνωστη Υακίνθη, ανακαλύπτουν ότι για να βοηθήσουν τον Στέφαν να ξαναβρεί τον εαυτό του πρέπει να πάρουν μέρος στους αγώνες ενός παράξενου και πολύ επικίνδυνου παιχνιδιού, που παίζεται χωρίς διακοπή από τα βάθη των αιώνων. Η πίστα του παιχνιδιού βρίσκεται καλά κρυμμένη στις όχθες του ποταμού Λόιζαχ, στο Γκάρμις της Βαυαρίας. Ακολουθώντας την Υακίνθη, που είναι η ψυχαγωγός της ομάδας τους, και με μπροστάρη τον Ανδρέα θα συμμετάσχουν σε αγώνες και θα έρθουν αντιμέτωποι με πολλές παράξενες και επικίνδυνες καταστάσεις, είτε υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς τους είτε ακόμα και το ίδιο το παιχνίδι. Οι νεαροί θα ανακαλύψουν την πραγματική σημασία του παιχνιδιού μόνο όταν φτάσουν στην όχθη του ποταμού που διασχίζει την πίστα του παιχνιδιού.
Ένα παιχνίδι γεμάτο περιπέτεια και αγωνία ξεκίνησε μόλις έπιασες στα χέρια σου αυτό το βιβλίο. Μόνο μια ομάδα μπορεί να φτάσει ως το τέλος. Αντέχεις να μάθεις όλη την αλήθεια;
Βιογραφικό
Η Anna Musewald (Άννα Μούζεβαλντ) γεννήθηκε στην Ελλάδα αλλά από το 1998 ζει μόνιμα με την οικογένειά της στο Μόναχο της Γερμανίας. Εργάζεται σαν οικονομικός και φορολογικός σύμβουλος, αλλά τον ελεύθερο χρόνο της τον αφιερώνει στο φανταστικό κόσμο των βιβλίων είτε διαβάζοντας τις ιστορίες που έχουν φανταστεί άλλοι, είτε γράφοντας η ίδια τις ιστορίες που θα της άρεσε να διαβάσουν οι άλλοι. Ξεκίνησε να γράφει ιστορίες για παιδιά. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί: «Στην αναζήτηση της χαμένης ομορφιάς» (εκδ. Πατάκη, 2003) και «Ο φύλακας της Ερμίν» (εκδ. Κέδρος, 2008). Τα τελευταία χρόνια έχει γράψει αρκετές ιστορίες για ενήλικες, αλλά ποτέ δεν έφυγε από τον κόσμο του φανταστικού.
Εκδόσεις Πηγή
Μαλέας 11, 54634 Θεσσαλονίκη, Τηλ. 2311 272803
pigi.gr, info@pigi.gr
Νικος Κολίτσης
(Αρχισυντάκτης)
Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής
(Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ),
με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας.
Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου & λογοτεχνίας, με συνεργασίες με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου