Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Κωνσταντίνα Δαούτη: «Όταν βλέπω καλλιτέχνες που είναι ξενοφοβικοί, αυτόματα παύει να μ' ενδιαφέρει το έργο τους»



Το Fairtytales λατρεύει τα ημερολόγια... από τα γεννοφάσκια του και η ηθοποιός Κωνσταντίνα Δαούτη, που... κράτησε στα χέρια της το αντίστοιχο «Ημερολόγιο» της Άννας Φρανκ, συμπλήρωσε… στη Σοφίτα του παραρτήματός του, μία αποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση, με συνταγή… Πανελλαδικών εξετάσεων (σε όγκο ύλης και βαθμό δυσκολίας), με κεκτημένη ταχύτητα από την Υποψηφιότητα Καλύτερης Νέας Ηθοποιού, στα Κορφιάτικα θεατρικά βραβεία 2018, της Ακαδημίας Ελληνικών Βραβείων Τέχνης.




  • Τελείωσα τη Δραματική σχολή το 2015 και πήρα μια απόσταση από τα πράγματα, γιατί το είχα ανάγκη. Συνέχισα να κάνω σεμινάρια, γιατί μου άρεσε η επαφή με το θέατρο, όμως όχι στο ασφυκτικό περιβάλλον της σχολής. Άρχισα ν' ασχολούμαι με την κωμωδία, κάτι που επηρέασε αρκετά τον τρόπο σκέψης μου. 

  • Tα τελευταία τρία χρόνια έδωσα χώρο στα πράγματα που με αφορούν να βρουν τη θέση τους μέσα μου κι ό,τι έκανα ή δεν έκανα ήταν μια συνειδητή επιλογή. 
"Εργαλείο του ηθοποιού είναι ο εσωτερικός του κόσμος"

  • Είμαι πολύ χαρούμενη και για τους τρεις ρόλους, της Εβραιοπούλας στην παράσταση «Τερεζίν», της Δήμητρας Χατούπη (2015), της προσφυγοπούλας στην ταινία μικρού μήκους «Ίχνη», του Θανάση Βασιλείου (2016) και της Άννας Φρανκ, στο «Ημερολόγιο», σε σκηνοθεσία Βάσιας Παναγοπούλου (διαβάστε κριτική της παράστασης εδώ). 


  • Αν κάποιος μου προτείνει να παίξω μια Γερμανίδα γραμμένη στο κόμμα, την περίοδο της Ναζιστικής Γερμανίας, θα πρέπει να δικαιολογήσω μέσα μου κάθε τι που κάνει ο ρόλος, όμως, αυτό δε σημαίνει πως ασπάζομαι και την ιδεολογία του. 
  • Ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ο φασισμός δεν είναι συζητήσιμες έννοιες για μένα. Οι τέχνες οφείλουν να ευαισθητοποιούν και να κρίνουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Όταν βλέπω καλλιτέχνες που είναι, για παράδειγμα, ξενοφοβικοί, αυτόματα παύει να μ' ενδιαφέρει το έργο τους. Θεωρώ πως δεν είναι αυτή η δουλειά μας. 
"Σαφώς και είναι δύσκολο να βιοποριστείς από το θέατρο"


  • Η Άννα Φρανκ, λόγω της τραγικής της ιστορίας και του ημερολογίου που άφησε πίσω, είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες προσωπικότητες στη σύγχρονη ιστορία. Ας μην ξεχνάμε, όμως, πέρα απ' όλα αυτά που έζησε, ήταν και μία έφηβη. Τα χαρακτηριστικά της ευαισθησίας και της αντισυμβατικότητας νομίζω δεν είναι τόσο ο χαρακτήρας της Άννας όσο τα ορμονικά σκαμπανεβάσματα μιας δύσκολης εφηβείας. Κοινό θα έλεγα πως έχουμε την ανάγκη να κάνουμε τους γύρω μας να νιώθουν καλά. Υπήρχε μια έμφυτη αισιοδοξία σ' αυτό το κορίτσι, κάτι που συχνά αναγνωρίζω και στον εαυτό μου. 
  • Ήμουν πολύ τυχερή στην Άννα Φρανκ, καθώς είχα εξαιρετικούς συναδέλφους, με τους οποίους ακόμα κρατάμε επαφή. 


  • Παντού μπορούν να δημιουργηθούν νέες φιλίες, αν υπάρχουν αγνές προθέσεις. Δεν πιστεύω πως ο χώρος του θεάτρου αποτελεί εξαίρεση.


  • Πέρα από την Αγγελική Δαλιάνη, η οποία ήταν συγκινημένη και συγκίνησε πολύ κι εμένα, δεν έτυχε να συναντήσω κάποια άλλη ηθοποιό που να έχει υποδυθεί την Άννα Φρανκ στο παρελθόν.

  • Το μυστικό των παιδιών της σοφίτας στο Ημερολόγιο ήταν ο έρωτας, ο οποίος στην εφηβεία είναι πάντα μυστικό.

  • Γράφω ποίηση ως απάντηση στη βία της καθημερινότητας. Τη θεωρώ μια μορφή τέχνης, που συμβαδίζει απόλυτα με την εποχή, καθώς απαιτεί συμπυκνωμένο νόημα σε μικρή έκταση. Χαίρομαι πολύ που βλέπω πως πολλά άτομα της γενιάς μου το βλέπουν με τον ίδιο τρόπο και απολαμβάνω να διαβάζω ποιήματά τους. Με αρκετούς γνωριζόμαστε, ανταλλάσσουμε απόψεις. Υπάρχει μια νέα τάση στην ποίηση, κάτι φρέσκο, κάτι που τώρα δημιουργείται. Μ' αρέσει να μοιράζομαι τα γραπτά μου, να βλέπω πώς αντιδρά ο κόσμος σ' αυτά.
"Το θέατρο ήταν η πρώτη μου επιλογή σπουδών. Ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω"
  • Μου αρέσει πάρα πολύ και το ραδιόφωνο. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω ιντερνετικά, μέσω του Afandub, το έκανα. Πέρασα πολύ όμορφα, όσο διήρκησε, εξελίχθηκα αρκετά όσο αφορά στις μουσικές μου γνώσεις και είναι κάτι που σίγουρα θα ξαναέκανα, γιατί μου λείπει πολύ. Η αλήθεια είναι πως πλέον πιο εύκολα θ' ακούσει κάποιος ένα podcast ή τη μουσική που έχει επιλέξει ο ίδιος και το βλέπω κι από εμένα την ίδια. Ραδιόφωνο θ' ακούσω μόνο όταν είμαι στο δρόμο, όποτε περιμένω να δω πώς θα εξελιχθεί ως μέσο στην Ελλάδα. 
                                                       
Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση 
"Ο Παρφές" 
     είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!
Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!


  • Το θέατρο ήταν η πρώτη μου επιλογή σπουδών. Ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω. Ως φοιτήτρια ήμουν σε θεατρικές ομάδες και στο εργαστήρι ΚΕΔΡΑ του Παντείου. Μίλησα με τον καθηγητή μου, Γιάγκο Ανδρεάδη, μια βδομάδα πριν φύγω για Εrasmus στην Ισπανία. Του λέω «θέλω να γίνω ηθοποιός, τι να κάνω;» Μου λεει «φύγε, ταξίδεψε, δες παραστάσεις, καλές παραστάσεις, χάλια παραστάσεις, πήγαινε σε μουσεία, σε συναυλίες, σε μπαρ, ζήσε όσα πιο πολλά μπορείς κι όταν γυρίσεις θα ξέρεις». Γύρισα, έδωσα εξετάσεις στη Δραματική, πέρασα και την ίδια χρονιά πήρα και το πτυχίο του Παντείου. 

  • Στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πιο συγκεκριμένα στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού, επέλεξα τον τομέα πολιτιστικής διαχείρισης, γιατί μ' ενδιέφερε το πρόγραμμα σπουδών του. Πήγαινα στα μαθήματα με χαρά. Ήξερα πως μετά θ' ασχοληθώ με την υποκριτική, οπότε τα μαθήματα οπτικού πολιτισμού, η ιστορία του θεάτρου ή η ιστορία της τέχνης με βοηθούσαν να έχω μια πιο ολοκληρωμένη αισθητική αντίληψη γι'αυτό που θ' ακολουθούσε πρακτικά στη συνέχεια. Στόχος μου ήταν ανέκαθεν να τα συνδυάσω. 


  • Εργαλείο του ηθοποιού είναι ο εσωτερικός του κόσμος. Όσο πιο πολλές γνώσεις κι εμπειρίες έχεις τόσο πιο πολλούς ρόλους μπορείς να προσεγγίσεις. Ό,τι μαθαίνεις, κάπου κάπως θα χρησιμεύσει. 


  • Με στενοχωρεί να βλέπω ανθρώπους να μη διαβάζουν βιβλία, να μην ανακαλύπτουν νέες μουσικές, να μη βλέπουν ταινίες. Είναι ένδειξη πνευματικής στασιμότητας. 
"Ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ο φασισμός δεν είναι συζητήσιμες έννοιες για μένα"

  • Σαφώς και είναι δύσκολο να βιοποριστείς από το θέατρο. Είχα κάνει μια παύση απ' αυτό και εργαζόμουν στον τομέα του marketing για ένα χρόνο, κάτι που είχε σχέση με το πρώτο μου πτυχίο. Ήμουν καλή σ' αυτό αλλά όχι απόλυτα ευτυχισμένη. Έχω εργαστεί σε περιοδικά, σε μπαρ, έχω κάνει πολλές δουλειές για να επιβιώσω, ακόμα το κάνω κι αισθάνομαι περήφανη για όλες. Μακάρι να μπορούσα να βιοπορίζομαι μόνο από το θέατρο, αλλά, από τη μικρή μου εμπειρία, βλέπω πως είναι αρκετά δύσκολο να συμβεί.

  • Είναι τόσοι πολλοί οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες που θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον. Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα το θέατρο κι έχω πολλή όρεξη. Ελπίζω να έχω και χρόνο και ευκαιρίες μπροστά μου για να συνεργαστώ έστω με τους μισούς απ' αυτούς.



Συνέντευξη τηςγνωστής ηθοποιού 
Ιωάννας Ασημακοπούλου στο Fairytales 
και στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση!

  • Ό,τι είναι αληθινό και προσωπικό μπορεί ν' αποτελέσει πηγή έμπνευσης, να σ' επηρεάσει και να σε διαμορφώσει ως άνθρωπο. Οι ηθοποιοί δεν είμαστε ρόλοι ή καρικατούρες ή τουλάχιστον δε θα 'πρεπε να είμαστε.

  • Στους ανθρώπους μ' εμπνέει το πάθος και η αγάπη. Συγκινούμαι με ιστορίες ανθρώπων που είπαν «θα τα καταφέρω» κι έκαναν τα πάντα γι' αυτό. Στις διαπροσωπικές σχέσεις με απωθεί η αγένεια. 


  • Οι δικοί μου, αντιλαμβάνονται τη φύση της δουλειάς μου, οπότε δε μ' αντιμετωπίζουν διαφορετικά (ευτυχώς). 
"Γράφω ποίηση ως απάντηση στη βία της καθημερινότητας"

  • Φυσικά και υπάρχουν στοιχεία της θεατρικής μου υπόστασης που θα ήθελα να βελτιώσω στο μέλλον! Είναι τόσο νωρίς για μένα κι έχω πολλά πράγματα να μάθω ακόμα. Οι ηθοποιοί οφείλουμε να εξελισσόμαστε, τόσο τεχνικά όσο και πνευματικά. Δεν πιστεύω τόσο στο ταλέντο όσο στην προσωπική δουλειά.


  • Τα παιδιά είναι ένα κοινό δύσκολο, γιατί είναι πολύ ειλικρινές. Αποζητούν την αλήθεια στο θέατρο περισσότερο από άλλους. Αν κάτι δεν τους αρέσει ή αν κάτι τους ενθουσιάζει, θα το πουν εκείνη τη στιγμή. Οι αναμνήσεις που έχω από την παιδική μου ηλικία έχουν να κάνουν περισσότερο με ανθρώπους.  

  • Αγαπώ πάρα πολύ την Αθήνα για να της επιβάλλω την αισθητική μου, έστω κι αν ήμουν Δήμαρχος για ένα μήνα.

  • Έχω ταξιδέψει αρκετά, αν και όχι όσο θα ήθελα. Από τις πόλεις που έχω επισκεφθεί, θα έλεγα πως η Βαρκελώνη μου ταιριάζει πολύ, αλλά το πιο πιθανό είναι να μετακόμιζα κάπου στην Αγγλία.
"Το μυστικό των παιδιών της σοφίτας στο Ημερολόγιο ήταν ο έρωτας, ο οποίος στην εφηβεία είναι πάντα μυστικό"
  • Οι ηθοποιοί είναι κι αυτοί μέλη της κοινωνίας. Αν είναι να επικεντρωθούμε στους νέους, εν γένει, ίσως με πιο ουμανιστική εκπαίδευση καταφέρουμε στο μέλλον ν' αποφύγουμε τις διακρίσεις και τα στερεότυπα.
  • Ελπίζω να συνεχίσω να κάνω πράγματα που με εμπνέουν στο μέλλον


Διαβάστε επίσης: Φένια Σχοινά: "Οι μάσκες σε απελευθερώνουν στο θέατρο, αλλά στη ζωή σε σκλαβώνουν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου



Send us you CV: fairytalesbysofianna@gmail.com

Follow me on Social Media!

Subscribe to our mailing list

* indicates required