«Football – Το παιχνίδι της ανθρωπότητας»
Θέατρο Αυλαία, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα 25 Μαρτίου 2019
Του δημοσιογράφου-αρχισυντάκτη Νίκου Κολίτση
Το ασύνδετο φαινομενικά δυαδικό σχήμα «Football - παιχνίδι της ανθρωπότητας» επιχείρησε να συνδέσει, όχι γλωσσολογικά, πάντως -μέσω του πυρήνα του πολιτικοκοινωνικού κειμένου του Θανάση Τριαρίδη-, ο σκηνοθέτης Τριαντάφυλλος Δελής, στο... εναρκτήριο λάκτισμα της official πρεμιέρας της αντίστοιχης παράστασης, στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη, με τεθλασμένες νοητικές προεκτάσεις, «food for thought» συγγραφικές ερμηνείες κι έναν καταλυτικό μονόλογο του ηθοποιού Σήφη Πολυζωίδη, γυρίζοντας το ρολόι του «ποδοσφαιρικού χρόνου» κάπου στα 1500 μ.Χ., με την εξόντωση των ιθαγενών της πρωτοανακαλυφθείσας Αμερικής...
Ο ποδοσφαιριστής κλωτσάει την μπάλα με στόχο το «πλεκτό» και ο άνθρωπος, στο γήπεδο της ιστορίας της ανθρωπότητας, δεν έπαψε ποτέ να κλωτσάει, από «γεννησιμιού» του, με διαφορετικές μορφές και σε διαφορετικά περιβάλλοντα πολιτιστικής αξίας.
«Είναι σπουδαίο πράγμα να μιλάμε για το μέλλον, δεν είναι;»
«Είναι πολύ μεγάλη αρετή η ετοιμότητα»
Βασικός άξονας του έργου είναι ότι ο τέταρτος τοίχος δεν υπάρχει και έτσι ο ηθοποιός επικοινωνεί ευθέως με τους θεατές. Πρόκειται για ένα έργο που ήρθε να μας αφυπνίσει, να μας "μετακινήσει" από την ασφάλεια της "καρέκλας"(ως κοινό) και να μας φέρει αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας σε σχέση με την πορεία της ανθρωπότητας.
«Ίσως και να μην πιστεύετε τόσο πολύ στην ανθρωπότητα. Χωρίς την πίστη, δε θα’ χετε καλό τέλος...»
Παρακολουθούμε λοιπόν τον "Φ." που υποδύεται ο Σήφης Πολυζωίδης, έναν σύγχρονο άνθρωπο-φίλαθλο-οπαδό, να παραθέτει ερωτήματα για το παρελθόν, το παρόν και κυρίως για το μέλλον αυτού του κόσμου, όπου το κοινό θα κληθεί ν' απαντήσει... Μας μιλάει για ένα αρχαίο ένστικτο του ανθρώπου να "κλωτσάει" και για μια άγρια ψυχή που βρίσκεται θαμμένη μέσα μας και αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Εξευγενισμένοι παίκτες και εξευγενισμένοι θεατές... Και κάπου στο βάθος της συνείδησης να φωλιάζουν τα κατάλοιπα της παλιάς ψυχής... Όταν κατά καιρούς εξωτερικεύονται, τότε μιλούμε για τον χουλιγκανισμό, για την άσκοπη κοινωνική βία των μητροπόλεων, για την τρομοκρατία των γηπέδων...»
«Οι άνθρωποι γίναν άνθρωποι με τα όπλα»
«We are the Champions»
Βαθιά ανθρώπινο, πολιτικά στιβαρό και ιστορικά διαχρονικό, το κείμενο του Θεσσαλονικιού διανοούμενου, Θανάση Τριαρίδη, καταθέτει ωμές αλήθειες, εν μέσω αλληγορίας και τραγικότητας, με γερές δόσεις καυστικού χιούμορ και αυτοσαρκασμού. Την ίδια στιγμή καθιστά τον ήρωα «Φ» αποστασιοποιημένο από τα γεγονότα, επιφυλάσσοντας για τους προσηλωμένους θεατές, κοφτερές και πολυεπίπεδες αναγνώσεις, συνειρμούς και προκλήσεις, κατά βάση εγκεφαλικές, τολμώντας να εισχωρήσει βαθιά «εις τους αιώνας», στο «φαίνεσθαι» και το «είναι» των κοινωνιών και των μελών τους, «πολιτισμένων» και μη...
«Η ζωή χωρίς μώλωπες είναι @@@τά ζωή»
«Θα σουτάρω ξερόμυτο στα μουτράκια σας,
βγάλτε γυαλιά και μασέλες»
«Οι ματωμένες λάσπες είναι το αμνιακό υγρό της ιστορίας»
Ηighlights: το μεστό και εμπνευσμένο κείμενο του Θανάση Τριαρίδη, που κινείται στο υψηλό επίπεδο των έργων του κι επιτυγχάνει ευφυώς τη «σύνδεση του ασύνδετου», o θεατής από την Κύπρο, ο Αστέρας Εξαρχείων, η Προοδευτική Τούμπας και οι λοιπές «δημοκρατικές» δυνάμεις, που έδωσαν το στίγμα τους, με τον τρόπο τους, εντός κι εκτός θεάτρου, οι μνήμες από ποδοσφαιρικούς αγώνες, για τους πιο «μυημένους», οι best of στιγμές των κορυφαίων, γνωστών και άγνωστων, ποδοσφαιριστών του πλανήτη, το «κουταλάκι» στα πέναλτι, το ανομοιογενές κοινό, όλων των ηλικιών, με τις γυναίκες να καταγράφουν αξιοσημείωτη και ομολογουμένως απρόβλεπτα μεγάλη παρουσία, προφανώς και λόγω του πρωταγωνιστή, η μπάλα που πέρασε απ’ όλους ανεξαιρέτως στην «κερκίδα», η φωτοτυπία με τους στίχους απ΄το «We are the Champions» στα καθίσματα, οι «ποδοσφαιρικές» ιστορίες από την Ισπανία και το Μεξικό, με την αποικιοκρατία και το δουλεμπόριο ν’ αναδεικνύουν τα δεινά του ανθρώπινου γένους, το απόλυτο sold out και των δύο ημερών, με τους υπεύθυνους να επιστρατεύουν ό,τι υπήρχε διαθέσιμο, για να μην αφήσουν όρθιο/α κανέναν/καμία, η φανέλα του Μessi, η δια ζώσης επικοινωνία με το κοινό και την «παραγωγή», εν είδει διαδραστικότητας, τα πλυντήρια για λούτρινα, η παραγωγή που πάντα διαφωνεί με τον ηθοποιό και τούμπαλιν και last but not least, η καθηγήτρια του Πολυζωίδη στο σχολείο (αλήθεια περιμένετε τώρα να σας αποκαλύψουμε το σχολείο, τη χρονιά και το μάθημα;), που μετά το τέλος της παράστασης αναρωτήθηκε έκπληκτη, «δεν του το’ χα του Σήφη!, πού τα θυμόταν όλ’ αυτά; δεν ήταν και καλός μαθητής στο σχολείο!!!» (άλλη μία τρανή απόδειξη της σύνδεσης-αποσύνδεσης της «αριστείας», -όπως αυτή ορίζεται, τουλάχιστον, από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα- και της επαγγελματικής και προσωπικής επιτυχίας)
«Αν είστε σ’ ετοιμότητα, η παράσταση θ’ απογειωθεί.
Αν είσαστε σαν τον Μπέκετ, θα περιμένετε ακόμη»
«Αν είστε σ’ ετοιμότητα, η παράσταση θ’ απογειωθεί.
Αν είσαστε σαν τον Μπέκετ, θα περιμένετε ακόμη»
Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση
"Ο Παρφές" σχετικά με το σχολικό εκφοβισμό (bullying)
είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!
Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!
Σκηνοθεσία: η σκηνοθεσία του Τριαντάφυλλου Δελή, στο μέτρο που μπορεί να επιτευχθεί το μέγιστο της θεατρικής κλιμάκωσης και έντασης, στη δραματοποίηση ενός μονολόγου, κρίνεται επιτυχής σε θεατρική αποτύπωση, πλουραλισμό, σκηνική δράση και εμβάθυνση
«Είμαστε αχάριστα σκυλιά,
θυμόμαστε τους λάθος ανθρώπους»
«Απ’ τους μεγάλους παίκτες θυμάσαι τα μεγάλα γκολ»
Ηθοποιοί: ο ηθοποιός Σήφης Πολυζωίδης, με αξιοπρόσεκτες ιδιαίτερες και πολυσυζητημένες θεατρικές ερμηνείες τα τελευταία χρόνια «εν Αθήναις» (οι τηλεοπτικές του εμφανίσεις και συμμετοχές, πάντως, επιδέχονται αμφισβήτησης και σχολιασμού, αλλά δεν είναι της παρούσης, καθώς διατηρεί, πάντα, αναλλοίωτο το προσωπικό «άλλοθι» του «Δούρειου Ίππου» -της πιο ροκ σειράς της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης-), σκιαγραφεί τον ήρωα «Φ», σε μια υποκριτική ερμηνεία... καριέρας, με αξιοθαύμαστες κινησιολογικά δουλεμένες δεξιότητες.
Με συνεχείς εναλλαγές ρόλων, φωνών και αντιφατικών συναισθημάτων, σκηνική άνεση καλοπροβαρισμένης μπάντας, καταιγιστικό ρυθμό και ακραίες ψυχικές διακυμάνσεις -με διαλείμματα χαλαρότητας και διάδρασης με το κοινό-, κερδίζει ομόφωνα τον τίτλο του... «Μan of the match», καταγράφοντας μια πειστική και καθηλωτική, σε σημεία, ερμηνεία, που θα τον συνοδεύει εφ’ όρου ζωής, καθότι... «απ’ τους μεγάλους παίκτες, θυμάσαι τα μεγάλα γκολ...» κι αυτό είναι -χωρίς ίχνος υπερβολής-, το μεγαλύτερο γκολ της θεατρικής του ζωής!
«Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν φτιάξει τα πάντα»
«Μπάλα έπαιζαν και οι Αρχαίοι Έλληνες, το γράφει κι ο Όμηρος»
Moυσική, σκηνικά, κοστούμια, φώτα:
• ρεαλιστικό και λεπτομερές σκηνικό hardcore γηπέδου ερασιτεχνικών κατηγοριών, με αποδυτήρια και κερκίδα, με όλα τα football accessories, από πολύχρωμες μπάλες, σημαιάκια, δίχτυα, μέχρι πίνακα συστημάτων και σάκο αποδυτηρίων...
• εξαιρετικοί φωτισμοί, με το «κόκκινο της φωτιάς» στη γη του Μεξικού, να συγκαταλέγεται στις πιο «φωτεινές» φωτογραφικά θεατρικές σκηνές της χρονιάς, γεγονός που αποτυπώθηκε μαγικά στον φωτογραφικό φακό...
• μπορεί το ροκ άσμα «We are the Champions», των θρυλικών Queen, να μονοπώλησε, συμβολικά και ουσιαστικά το έργο, κυριαρχώντας και στο encore της παράστασης, το track διασκευή-έκπληξη, όμως, της Θεσσαλονικιώτικης ροκ μπάντας «The Skelters», μπορεί να μην το χαρήκαμε μουσικά, όσο, τουλάχιστον, θα θέλαμε, αλλά σίγουρα κέρδισε τις εντυπώσεις..., εν μέσω μιας συνολικά ταιριαστής μουσικής πρότασης
• αθλητικά ρούχα και κοστούμια, με αλλαγές επί σκηνής, συνέθεσαν ένα καλαίσθητο στυλιστικό ρεπερτόριο, που ανταποκρίθηκε στις εναλλαγές της παράστασης, από τους πρωτόγονους πολιτισμούς και το Μεξικό... μέχρι το μονοπάτι του Δυτικού πολιτισμού.
«Πόσοι από εμάς εδώ μέσα έχουμε το προνόμιο να μείνουμε στην ιστορία;»
«Το πρόβλημά μας είναι ότι είμαστε πολλοί»
Bonus tip: H παράσταση έκανε πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους (με ορισμένους εξ’ αυτών να έχουν να κάνουν και με τη «γέννησή» της στη συμπρωτεύουσα αλλά και τη Βορειοελλαδίτικη καταγωγή των συντελεστών της) και κατέρχεται «φορτσάτη» τον Απρίλιο στην Αθήνα, ευελπιστώντας να «επιστρέψει»... τροπαιούχος, γεγονός που δεν καταγράφεται για πρώτη φορά φυσικά, συνιστά, όμως, πρόκριμα... πρόκρισης στην επόμενη φάση, καθότι «το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι πιο απαιτητικό και όταν κάτι πετύχει εδώ, θα κάνει επιτυχία και στην πρωτεύουσα» (στερεοτυπικό σχόλιο μιας θεατρόφιλης, μετά το πέρας της παράστασης, που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, σε κάθε περίπτωση...)
«Όποιος έπαιζε ποδόσφαιρο, ήταν εχθρός της πόλης και του Θεού»
«Μεγάλη πατέντα ο συμβολισμός»
«Κάποιες στιγμές πρέπει να μάθουμε να λερωνόμαστε»
Iδανικό soundtrack:
«Γιατί, όλοι εναντίον όλων
έτσι θα’ ναι πάντα και παντού.
Γιατί, όλοι εναντίον όλων
έτσι θα’ ναι πάντα και παντού.
Στο παιχνίδι της ζωής μαζί...
Στο παιχνίδι της ζωής...»
«Το παιχνίδι», Μωρά στη φωτιά, S/T, 1987
Μore things to do:
• Λόγω ετερόκλητου κοινού, με τους ποδοσφαιρικά μυημένους να μην αποτελούν πλειοψηφία, ήταν απόλυτα αναμενόμενο να μην έχει τον επιδιωκόμενο γηπεδικό και οπαδικό παλμό η κερκίδα... των καθήμενων, στις ατάκες, στις εντολές και τις «απειλές μπάλας» και να μη γίνεται άμεση ανταλλαγή «λεκτικών πυρών» από την κερκίδα... των επισήμων, -με δεδομένο πάντα ότι το κοινό δεν έχει αποκτήσει στην Ελλάδα κουλτούρα συμμετοχής και ανταπόκρισης σε βαθμό που θ’ απαιτούσε και θα ταίριαζε περισσότερο στην παράσταση για ν΄απογειωθεί...- (εντάξει, δεν περιμέναμε ν’ ακουστεί ιαχή ισοδύναμη με γκολ στο τελευταίο λεπτό του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό, αλλά, τουλάχιστον, στο ρεφρέν του «We are the Champions», ρε γ@@@, με τους στίχους καβάντζα, ονειρευόμαστε ένα «πέταλο» στην τσίτα... (wake up, θέατρο είναι, όχι γήπεδο...)
Special credits: Στην Ελισάβετ Κέλεση και στην Βάσια Καραβέλη από τις Όψεις Πολιτισμού για την άμεση ανταπόκρισή τους!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλος Δελής
παίζει: Σήφης Πολυζωίδης
κίνηση: Πασχαλιά Ακριτίδου
μουσική: Γιώργος Οικονόμου
σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κοκολινάκης
Στην παράσταση «συμμετέχει» με ένα τραγούδι έκπληξη το συγκρότημα The Skelters
Προβολή - Επικοινωνία: BrainCo
Θεσσαλονίκη
Θέατρο Αυλαία | τηλ. 2310 230013, 2310257218, 6974677468
Παραστάσεις: 25.03 - 26.03
Ώρα: 21.00
Τιμή εισιτηρίου: 13 € - 10 €
Νικος Κολίτσης
(Αρχισυντάκτης)
Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Φιλολογίας-ΑΠΘ),
με μεταπτυχιακό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.
Αριστούχος Δημοσιογραφίας, με σπουδές Φωτογραφίας.
Συγγραφέας, κριτικός θεάτρου (για παιδιά & ενήλικες), κινηματογράφου & λογοτεχνίας, με συνεργασίες
με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.
Διαβάστε επίσης: Λευκές σελίδες, πρεμιέρα θεατρικής παράστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου