ΑΝΤΡΙΑΝΑ

"ΑΝΤΡΙΑΝΑ"

Από Κοινού Θέατρο, Aθήνα

Κριτική Θεατρικής Παράστασης 

Ιανουάριος 2019

Της συντάκτριας Μαριάνας Τσάκλα

Από τις 7 Ιανουαρίου έως στις 25 Φεβρουαρίου ανεβαίνει στο "Από Κοινού Θέατρο" σε ερμηνεία της Εύας Καμινάρη και για λίγες μόνο παραστάσεις "Η Αντριάνα", σε σενάριο και σκηνοθεσία του Θανάση Παπαγεωργίου. Πρόκειται για έναν μονόλογο διάρκειας περίπου 65΄, που ανέβηκε στη σκηνή με μεγάλη αποδοχή για πρώτη φορά το 2013, σαν ένα τμήμα της τριλογίας «Με όλο μου το είναι» από το θέατρο Στοά.

Η Αντριάνα είναι μια μοναχική γυναίκα που, κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας της, ασχολείται με τα προβλήματα του γάμου και της οικογένειας της αδελφής της, χωρίς να έχει η ίδια ιδιαίτερη προσωπική ζωή. Καθώς εξελίσσεται η πλοκή προς το τέλος αποκαλύπτεται ένα μεγάλο οικογενειακό μυστικό του παρελθόντος, που στιγμάτισε καταλυτικά τη ζωή της Αντριάνας και εξηγεί, κατά κάποιον τρόπο, το λόγο της μοναχικής πορείας και της προσωπικής της απομόνωσης στην οποία έχει περιέλθει. Η επικέντρωσή της στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες της οικογένειας, θα την οδηγήσει να παραβλέψει ή ακόμα και ν' αρνηθεί τα συναισθήματα της αδικίας και της αγανάκτησης που την καταπιέζουν τόσα χρόνια, χάνοντας έτσι την ικανότητά της να διατηρεί σχέση ισορροπίας πρωτίστως με τον εαυτό της. Υιοθετώντας τον ρόλο του καλού παιδιού και μια στάση υποχωρητικότητας, διατηρεί τις οικογενειακές τοξικές της σχέσεις, τοποθετώντας τον εαυτό της στον ρόλο του θύματος και καλλιεργώντας, παράλληλα, βαθιά μέσα της την ανάγκη για μια επερχόμενη δικαίωση, η οποία, όμως, δεν έρχεται ποτέ.

Το έργο θίγει την παθητικότητα, την εκούσια θυματοποίηση καθώς και τον ρόλο του καλού παιδιού της οικογένειας. Ο ρόλος του «καλού παιδιού» παραπέμπει στο άτομο που υπακούει, είναι πάντα διαθέσιμο και απόλυτα δοτικό, καθώς η συναισθηματική του συγκρότηση, δεν του επιτρέπει να λέει «όχι». Το «καλό παιδί» δεν επιτρέπει στον εαυτό του να θυμώνει, διότι κάτι τέτοιο θα προκαλέσει συγκρούσεις και πιθανότατα θα στενοχωρήσει τους άλλους. Έχει μάθει πάντα να υποκύπτει, χωρίς να κυνηγά αυτό που επιθυμεί, διότι φοβάται πως οι άλλοι θα φύγουν και θα σταματήσουν να το αποδέχονται. Η εξάρτηση σ' αυτόν τον ρόλο είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και εάν συντελεστεί η μεγαλύτερη προδοσία, το άτομο θα είναι πάντα εκεί για εκείνον που το έβλαψε, ακόμα και με τον πιο ασυγχώρητο και προδοτικό τρόπο.

Η ηρωίδα μας είναι κι αυτή ένα από τα "καλά παιδιά" της πατρικής οικογένειας, που αναλαμβάνει πολλές ευθύνες, χρειάζεται να φέρνει σε πέρας όλες τις υποχρεώσεις για να μην στενοχωρήσει τους γονείς της, εξελίσσεται σ' έναν σούπερ ήρωα. Σ' ένα παράπονό της εκφράζει ότι η αδελφή της ήταν πάντοτε η «αγαπημένη» του πατέρα τους, προκαλώντας της αισθήματα μειονεξίας που οδηγούν εντονότερα στην αποδοχή και την παράδοση, δημιουργώντας έναν άνθρωπο που προσπαθεί συνεχώς να ικανοποιεί για ν' αναγνωριστεί, καταπατώντας τα δικά του «θέλω», από φόβο μήπως απογοητεύσει την οικογένεια, με αποτέλεσμα, ως ενήλικας, να παραμείνει πιστός σ' αυτόν τον ρόλο. Για ακόμα μία φορά οι δικές της ανάγκες θυσιάζονται στον βωμό της οικογενειακής ισορροπίας, χωρίς να συνειδητοποιεί τις συνέπειες. 

                                                      

Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση 

"Ο Παρφές" 

(σχετικά με το σχολικό εκφοβισμό, bullying)

 είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook !!!

Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

Η παράσταση περιγράφει την καταπίεση αυτών των αναγκών και των συναισθημάτων που οδηγεί πολλούς ανθρώπους από εμάς να αισθάνονται πιο έντονα ότι πνίγονται και είναι εγκλωβισμένοι, χωρίς όμως να μπορούν ν' αναγνωρίσουν τις ρίζες του προβλήματος. Εάν η υποχώρηση είναι η συνήθης τακτική, τότε το άτομο πέφτει θύμα καταχρηστικής συμπεριφοράς, διότι, ό,τι και να του κάνουν, θα το ανεχτεί. Με τον τρόπο του, λοιπόν, το έργο μας καλεί επιτακτικά να θυμόμαστε ότι η ευγένεια και η συγχώρεση είναι αρετές, εφόσον όμως βρίσκουν αντίκρισμα σε ανθρώπους που σέβονται τα προσωπικά μας όρια και μας αγαπούν αληθινά!

Ηθοποιοί:

H Εύα Καμινάρη προσεγγίζει τον ρόλο της Αντριάνας μ' ευαισθησία και ερμηνεύει με απόλυτη φυσικότητα, θυμίζοντας έντονα κομμάτια της καθημερινότητας όλων, ενώ οι διάλογοι που από το τηλέφωνο είναι ιδιαίτερα αληθοφανείς. 

Σκηνοθεσία:

Από τη σκηνοθετική πλευρά, η εξέλιξη του μονολόγου μέσω του «διαλόγου» είναι ευφυέστατη, καθώς η ηρωίδα περιγράφει τα γεγονότα που εξελίσσονται μέσω των τηλεφωνικών συνομιλιών με τα διάφορα πρόσωπα της ιστορίας και παρόλο που δεν ακούει κανείς την άλλη πλευρά, είναι εύκολο να μαντέψει κανείς τι μπορεί να λέγεται. Αυτό αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, την ευφυέστατη και ευρηματική σκηνοθετική δεινότητα του Θανάση Παπαγεωργίου. 

Σκηνικά, ήχος:

Τα σκηνικά είναι μεν λιτά αλλά απόλυτα λειτουργικά για το σκοπό του έργου, ενώ ο ήχος κρίνεται ικανοποιητικός. Το θέατρο είναι κοντά στο μετρό Κεραμεικού και εύκολα προσβάσιμο, ενώ το προσωπικό είναι ευγενικό. 

Στα αρνητικά θα μπορούσε να τονιστεί η κατά περιόδους χρήση βωμολοχίας που παρόλο που ο σκοπός της ήταν να δώσει ένταση δεν είναι σίγουρο κατά πόσο ταίριαζε με το προφίλ της ηρωίδας του έργου.

Ανακεφαλαιωτικά, πρόκειται για μια παράσταση που αποτελεί τη ματιά μέσα από την κλειδαρότρυπα της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας, προβληματίζει, σοκάρει και κάνει τον θεατή ν' αναθεωρεί κατά πόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, η προσκόλληση στους οικογενειακούς δεσμούς και η υιοθέτηση της «ηθικής ανωτερότητας», εξυπηρετούν την εξέλιξη του ανθρώπου και συνεπώς την ευτυχία και γαλήνη του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου

Ερμηνεύει: Εύα Καμινάρη

Σκηνικό-κοστούμι: Λέα Κούση

Κάθε Δευτέρα στις 21:00, για οκτώ παραστάσεις.

Γενική είσοδος: 10€

Διάρκεια παράστασης: 65΄

https://www.facebook.com/events/354179345164865/

«Από Κοινού Θέατρο»

Ευπατριδών 4, Γκάζι.

Τηλ.: 211 4057249

apokoinou4@gmail.com

Διαβάστε επίσης: Ο Άσχημος Κριτική θεατρικής παράστασης