«ΝΤΑ»
Βασιλικό Θέατρο, Θεσ/νίκη
Κριτική Θεατρικής Παράστασης
Δεκέμβριος 2018
Της σκηνοθέτριας-φωτογράφου Φαίης Μαναλτζή
Από την πλατεία εμφανίζεται ένας άντρας, ανεβαίνει στη σκηνή με την κλειστή αυλαία, κάθεται πρόχειρα, ξεφυλλίζει ένα κείμενο, κρατά σημειώσεις. Τα φώτα ακόμη ανοιχτά, μια καθαρίστρια επιμένει να ξεσκονίζει τις πόρτες της πλατείας, ο άνδρας (σκηνοθέτης;) δίνει εντολές για τα σκηνικά, η βοηθός του εμφανίζεται από την αυλαία:
- «Είμαι απασχολημένος»
- «Ο κύριος που σας ζητά στο τηλέφωνο είναι γιατρός… πέθανε ο πατέρας σας…»
Η αυλαία ανοίγει, στο βάθος της προβάλλει μια «οθόνη», ουρανός καταγάλανος γεμάτος λευκά σύννεφα. Μπροστά του στραμμένες οκτώ διαφορετικές καρέκλες, οκτώ άνθρωποι, ζωντανοί και «φαντάσματα» μιας άλλης, προηγούμενης ζωής, ανάμεσά τους κι ο «Ντα» (daddy/dad=μπαμπάς), η μάνα (νεκρή κι αυτή από χρόνια), ο παιδικός φίλος, συγγενείς, οι ίδιοι οι 50άρηδες ήρωες με τη μορφή και της εφηβείας τους… Με συνεχείς αναδρομές στο παρελθόν, ζωντανεύουν στιγμές καθοριστικές για τη σχέση πατέρα και γιου, μέσα από την οικογενειακή ζωή των γονιών, τα εφηβικά χρόνια, τα πρώτα επαγγελματικά βήματα στη λήξη του πολέμου, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, το θάνατο της μάνας, τον εγκλεισμό και την παραμέληση του πατέρα… Ο γιος θα «συναντηθεί» και θα «συνομιλήσει» με το νεανικό του εαυτό, με τους πεθαμένους γονείς του, με πρόσωπα από το παρελθόν σημαντικά για τη ζωή του, αναβιώνοντας, σε παρόντα χρόνο, όλες τις φάσεις που πέρασε η σχέση με τον πατέρα του, άλλοτε τρυφερή και συγκινητική κι άλλοτε συγκρουσιακή και καταπιεστική... Απόλυτος πρωταγωνιστής ο χρόνος, τα λάθη του παρελθόντος, οι συμπεριφορές, η αγάπη, η σκληρότητα, τον «μπαμπά» ως φιγούρα και ως έννοια, τον «Ντα» ως άγγελο και ως φάντασμα τραυμάτων που μας ακολουθούν…
Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση
"Ο Παρφές"
είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!
Mπορείτε να το κατεβάσετε,
σε ειδική τιμή Πρωτοχρονιάς,
50% off μέχρι τις 7/1/19!!!
ΜΟΝΟ ΜΕ 1.5 Eυρώ!!!
Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!
Use code: HAPPYNEWYEAR
Είναι ένα ιδιαίτερο έργο, που φαίνεται αρχικά απλοϊκό, όμως στην πραγματικότητα έχει βαθιά νοήματα, έντονα συναισθήματα και σκέψεις, που αν κοιτάξει ο καθένας από εμάς μέσα του θα τα συναντήσει ως βιώματα στον ψυχισμό του. Το έργο διακρίνεται για το δυναμισμό του, γεγονός που κάνει το στομάχι σου να σφίγγει, την ίδια στιγμή που σε γεμίζει με σκέψεις για τη σχέση γονιού-παιδί. Πρόκειται για ένα δραματικό έργο με έντονες συγκινησιακές στιγμές. Φέρνει δάκρυα στα μάτια αλλά και στιγμές γέλιου για το 90λεπτο της παράστασης. Μοιάζει μ' ένα μείγμα αίσθησης σκηνών από ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και «ιδέας» από το «Σινεμά ο παράδεισος», του Τζιουζέπε Τορνατόρε. Κάποιοι το χαρακτηρίζουν «παλιό». Θα προσέθετα ότι έχει διαχρονική αξία, που όσα χρόνια κι αν περάσουν μιλά στην καρδιά του θεατή, τον βάζει να σκεφτεί για όσα έζησε, για όσα έκανε, αλλά και για όσα δεν έκανε και θα έπρεπε να είχε κάνει... Αφορά στους γονείς που κάποιες φορές παρασύρονται από τα δικά τους θέλω και πράττουν σαν να είναι τα θέλω των παιδιών τους. Αφορά, όμως και στα παιδιά που υπομένουν ή αντιδρούν σε αυτά, στην αγάπη από και προς, στα λάθη αυτών και στην παραμέληση από τα παιδιά, στις ενοχές…
Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη βαθιά ανθρωπιστική παράδοση του πολύπαθου Ιρλανδικού λαού, το «ΝΤΑ», στα 90 λεπτά της παράστασης στο ΚΘΒΕ, «μιλά» για το μικροαστικό κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον του 20ου αιώνα στην Ιρλανδία, για τη μισητή στον πατέρα του κατακτήτρια Αγγλία, για τη ζωή στη γενέθλια πόλη ενός παιδιού, που τώρα ως ενήλικας το ζει σχεδόν ψυχαναλυτικά και λυτρωτικά από την αρχή. «Ο μπαμπάς», η φιγούρα που πάντα μας ακολουθεί. Τα συναισθηματικά κενά. Η σκληρότητα που κρύβει μέσα της αγάπη. Ένα παιδικό τραγούδι που στιγματίζει. Η παιδική ηλικία που καθορίζει όλη μας τη ζωή.
Σκηνοθεσία:
Ο σκηνοθέτης, Δημοσθένης Παπαδόπουλος, ανέλαβε για το ΚΘΒΕ τη μετάφραση, τη δραματουργική επεξεργασία και τη σκηνοθεσία του εμβληματικού αυτοβιογραφικού έργου του Ιρλανδού Χιου Λέοναρντ.
Ηθοποιοί:
Την παράσταση απογειώνει η εξαιρετική υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών. Στη σκηνή, υπήρξε αρμονική σύνδεση μεταξύ όλων των ηθοποιών και χάρη στις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημοσθένη Παπαδόπουλου, η επικοινωνία των ηθοποιών μεταξύ τους, με την σκηνή αλλά και με το κοινό, ήταν ουσιαστική.
Η ερμηνεία του Κώστα Σαντά ως Ντα, συγκλόνισε, καθήλωσε και μάγεψε το κοινό. Ότι ένιωθε ο Ντα, το ένιωθε και το κοινό. Εύστοχα ο ηθοποιός κατάφερε να μεταδώσει τα αισθήματα μοναξιάς, λύπης αλλά και χαράς που χαρακτήριζαν τον ήρωα σε όλη τη διάρκεια του έργου. Ένα αιώνιο παιδί, τρυφερό αλλά και ξεροκέφαλο, αυτό αποδείχτηκε πως ήταν ο Ντα. Όλοι οι ηθοποιοί, συνέβαλαν στη δημιουργία μιας παράστασης που προκάλεσε γέλιο αλλά και δάκρυα λύπης και χαράς.
Σκηνικά:
Τα σκηνικά αποτελούνται από την ψηφιακή απεικόνιση του ουρανού συνδέοντας το γεγονός ότι τα άτομα που επανέρχονται στη μνήμη του, δεν βρίσκονται πια μαζί του, όπως οι γονείς του ή δεν τους έχει ξαναδεί έκτοτε, όπως συνέβη με την Μαίρη ή έχουν αλλάξει και δεν είναι όπως ήταν κάποτε, όπως συνέβη με τον φίλο του, τον Όλιβερ, που πλέον έχουν χάσει επαφή. Ο ουρανός εντείνει την αίσθηση των αναμνήσεων, όσα διαδραματίζονται επί σκηνής δεν είναι παρά αναμνήσεις του παρελθόντος που τον στοιχειώνουν και τον γεμίζουν τύψεις για την άγνοια που χαρακτήριζε τα νεανικά του χρόνια.
Φώτα, μουσική, κουστούμια:
Οι σωστοί φωτισμοί, τα προσεγμένα κοστούμια και η διακριτική μουσική, έδεσαν αρμονικά με το κλίμα και συνέβαλαν στην ομαλή ροή των γεγονότων.
Bonus:
Το «ΝΤΑ», γραμμένο το 1975, παρουσιάστηκε στο θέατρο -από το 1975 μέχρι σήμερα- αλλά και τον κινηματογράφο (1988). Ο συγγραφέας του Χιου Λέοναρντ, γεννημένος στο Δουβλίνο -υιοθετημένος κι ο ίδιος όπως και ο Τσάρλυ του έργου του- έγραψε περισσότερα από 18 θεατρικά έργα, δοκίμια, ένα μυθιστόρημα και πολυάριθμα σενάρια για την τηλεόραση και για τον κινηματογράφο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έγραφε σε στήλη εφημερίδας, με το ψευδώνυμο «Παλιόγερος».
Το έργο με τον παιγνιώδη τίτλο «Ντα», έγινε γνωστό στη χώρα μας τη σεζόν 1979-80 από το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο», του Μάνου Κατράκη. Ακολούθησαν -ανά δεκαετία σχεδόν- νέα ανεβάσματά του από τον Γιώργο Μεσσάλα, τον Πέτρο Φυσσούν και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Σκηνικά: Σταύρος Λίτινας
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Μουσική Επιμέλεια: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεφανία Βλάχου
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου
Στο ρόλο του ΝΤΑ ο Κώστας Σαντάς
Παίζουν: Νίκος Καπέλιος (Όλιβερ μεγάλος), Δημήτρης Κοτζιάς (Ντραμ), Λίλιαν Παλάντζα (Μάνα), Αναστάσης Ροϊλός (Τσάρλι νέος), Χριστίνα – Άρτεμις Παπατριανταφύλλου (Μαίρη), Δημήτρης Σιακάρας (Τσάρλι μεγάλος), Ορέστης Χαλκιάς (Όλιβερ μικρός), Μαρία Χατζηιωαννίδου (Κα Πρυν).
ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ!
Διαβάστε επίσης: "Καληνύχτα Μαργαρίτα", κριτική θεατρικής πράστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου