Δημήτρης Παπάς: "Φαντάσου έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και θαυμασμό του ενός για τον άλλο χωρίς ζήλεια και κακή ενέργεια...

Αποκλειστική συνέντευξη του ηθοποιού Δημήτρη Παπά στο Fairytales και στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση!

"Ύποπτο"... τέλεσης "φόνου" και άλλων αξιόποινων πράξεων, "έκρινε" το Fairytailes τον ηθοποιό του θεάτρου και της τηλεόρασης, Δημήτρη Παπά και του επέβαλε την... εξοντωτική ποινή μιας αποκλειστικής εγκυκλοπαιδικής συνέντευξης, στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση, με αφορμή το φετινό έργο του Βαλεντίνου Τσίλογλου (αποκλειστική συνέντευξη του γνωστού συγγραφέα-ηθοποιού μπορείτε να διαβάσετε εδώ), "Ύποπτη για τον φόνο μου" (Διαβάστε αντίστοιχη κριτική), στο θέατρο Βαφείο. 

Ο νεαρός ηθοποιός, αφού "κρέμασε" πρόωρα τα γάντια του τερματοφύλακα, αφήνοντας τη Θεσσαλονίκη  και τον Καμπανιακό στη Χαλάστρα, κατέβηκε στο "κλεινόν άστυ" με τις πρώτες βαλίτσες το modeling και τις συμμετοχές στην τηλεόραση, με λίγο... "Ταμάμ", "Μπρούσκο" και "Χωρισμένα παλικάρια". Το μενού της... δικαστικής ποινής περιλαμβάνει πάντως, μεταξύ άλλων, θεματικές το ρατσισμό της γοητείας, τη διαφθορά των επαγγελμάτων, τη vegan διατροφή, τον πολυαγαπημένο μας Leonardo Di Caprio, τα ταξίδια, τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι, τη ζωή... με σκύλο στην πρωτεύουσα, τους αστυνομικούς και τις μοτοσυκλέτες, τη διαμάχη Αθήνας-Θεσσαλονίκης, την αναγνωρισιμότητα, το θέατρο για παιδιά, το "τσαλάκωμα", τους παππούδες στο θέατρο...  Απολαύστε τον!

         

• Δεν ξέρω αν χρειάζεται να ευγνωμονώ τη διοίκηση του Καμπανιακού (σ.σ. ποδοσφαιρική ομάδα στη Χαλάστρα Θεσ/νίκης, που αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Γ' εθνικής κατηγορίας και στην οποία ο Δημήτρης Παπάς έπαιζε ως τερματοφύλακας!), που δε μ’ άφησε να πάρω μεταγραφή και είμαι σήμερα στον καλλιτεχνικό χώρο, στο θέατρο και στην τηλεόραση. Μου άφησαν μεγάλη πίκρα, όταν μου γκρέμισαν τα όνειρα για το επόμενο βήμα από τη Football League 2 (σ.σ. Γ' Εθνική) στη Football League 1 (σ.σ. Β' Εθνική), αλλά σίγουρα δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Είμαι σίγουρος πως έχουν καταλάβει τι έκαναν λάθος, όσοι ήταν μέλη της διοίκησης εκείνη τη χρονιά και το να γκρεμίζεις το όνειρο κάποιου είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Όμως, η ζωή συνεχίζεται και σ' εμένα ήρθαν πολύ όμορφα πράγματα στη συνέχεια.
• Πιστεύω πως ανάμεσα στον καλλιτεχνικό κόσμο και τον κόσμο του ποδοσφαίρου, πιο διεφθαρμένος είναι αυτός του ποδοσφαίρου. Δε νομίζω να έχει κατέβει ελληνική σειρά από κάποιο κανάλι, επειδή έκανε υψηλά νούμερα τηλεθέασης και δεν το ήθελαν τ' αντίπαλα κανάλια. Στο ποδόσφαιρο, όμως, δυστυχώς συμβαίνει.

                                

"Θα χαιρόμουν πολύ αν έπαιζα σε παιδική παράσταση, καθώς είμαι σίγουρος πως τα vibes που θα σου δώσουν τα παιδιά κρύβουν μόνο καλή ενέργεια!"

• Ακολουθώ την Πυθαγόρεια διατροφή, αλλά ο τρόπος ζωής μου είναι vegan, αποφεύγοντας ό,τι έχει σχέση με τον πόνο κάποιου άλλου συναισθανόμενου οργανισμού, είτε δερμάτινα είτε μπουφάν με πούπουλα και φυσικά καθόλου κρέας, αν και δε μου αρέσουν οι ταμπέλες. Όλοι πέφτουν στην παγίδα της πρωτεΐνης, ενώ υπάρχουν πιο σημαντικά στοιχεία που θα έπρεπε να μας απασχολούν, όπως οι βιταμίνες ή ο σίδηρος. Πρωτεΐνη,  πάντως, υπάρχει παντού, με μεγαλύτερη πηγή τα όσπρια και τους ξηρούς καρπούς. 
• Υπάρχουν πολλές vegan επιλογές στην Aθήνα, αν και επιλέγω να μαγειρεύω μόνος μου και να φτιάχνω το γεύμα μου, όπως θέλω εγώ. 

                                                   

Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση 

"Ο Παρφές" 

     είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!

Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

1.       

• Όταν προσφέρθηκα να δώσω το σπίτι μου στους πληγέντες για ένα διάστημα -με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι-, υπήρξε ενδιαφέρον, αλλά επειδή το κέντρο είναι μακριά απ' το Μάτι, επιλέχθηκαν σπίτια που ήταν κοντά στην περιοχή και ήταν δεύτερη επιλογή.  Ακόμα θυμάμαι πόσο άβολα ένιωθα που δεν μπορούσα να βοηθήσω χειροπιαστά τους ανθρώπους, γιατί έλειπα εκτός Ελλάδας για δουλειά.

• Αν μ’ ένα μαγικό τρόπο μπορούσα να διαλέξω ανάμεσα σε διάσημο ποδοσφαιριστή της Στουτγκάρδης (όπου γεννήθηκα) και σ' έναν αντίστοιχο ηθοποιό του Hollywood, θα επέλεγα ξεκάθαρα τον ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ, γιατί είναι ένας άνθρωπος που εκτός από εξαιρετική καριέρα στην υποκριτική, έχει μια vegan ακτιβιστική δράση που βοηθάει εξαιρετικά αυτόν τον πλανήτη και με κάνει να τον θαυμάζω για το ήθος του σε πολύ μεγάλο βαθμό. Πιστεύω πως σε λίγα χρόνια ο Λευκός Οίκος θα είναι το σπίτι του.

"Μετά το ταξίδι στην Ινδία, εκτίμησα ακόμη περισσότερο τα βασικά αγαθά που έχω για τον εαυτό μου και είμαι λίγο πιο προσεκτικός στις σπατάλες μου..."

• Το modeling σίγουρα μπορεί να συνδυαστεί με την ιδιότητα του ηθοποιού. Μην ξεχνάτε ότι όλοι οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές, ακόμα και οι ποδοσφαιριστές, κάνουν φωτογραφήσεις... Δε θα πω ότι αντιμετώπισα ρατσιστική συμπεριφορά από τους ανθρώπους των τεχνών. Αντίθετα, αυτή η πόρτα άνοιξε λόγω της εξωτερικής εμφάνισής μου, αλλά όσο πιο βαθιά μπαίνεις σ' αυτό το χώρο, δεν αρκεί μόνο ένα ωραίο πρόσωπο ή ένα ωραίο αθλητικό κορμί. Χρειάζεται καθημερινά να μαθαίνεις και κάτι καινούργιο, ώστε να ξεκλειδώνεις το μέσα σου και όταν κάποιος είναι εξωτερικά όμορφος και δε φοβάται να τσαλακωθεί, γοητεύει ακόμη περισσότερο το κοινό.
• Εννοείται πως  θα δεχόμουν τις υποδείξεις ενός σκηνοθέτη παιδικής παράστασης να «τσαλακωθώ» ως εικόνα, σε μέγιστο βαθμό, για ένα ρόλο! Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου άλλωστε, να τσαλακώνεσαι! Θα χαιρόμουν πολύ αν έπαιζα σε παιδική παράσταση, καθώς είμαι σίγουρος πως τα vibes που θα σου δώσουν τα παιδιά κρύβουν μόνο καλή ενέργεια!

"Ακολουθώ την Πυθαγόρεια διατροφή, αλλά ο τρόπος ζωής μου είναι vegan".

• Προσαρμόστηκα σχεδόν αμέσως στη ζωή της Αθήνας, καθώς μένω σ' ένα εξαιρετικά όμορφο μέρος, πέριξ της Ακρόπολης, κάτι που μ' έχει κάνει να λατρέψω αυτήν την πόλη. Η ενέργεια και η ηρεμία που σου δίνουν τα αρχαία, καθώς και η ιδέα ότι εκεί περπατούσαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι είναι μαγική. 
• Οι κόντρες ανάμεσα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη νομίζω ξεκινούν από τις ποδοσφαιρικές κόντρες για τις ομάδες και τις αφήνω για τους κολλημένους. Δε νομίζω πως ένας νορμάλ άνθρωπος θα έχει πρόβλημα να πει το σουβλάκι καλαμάκι. Είναι απλώς μια λέξη που δε χρειάζεται να δημιουργείς σύγχυση στον εσωτερικό σου κόσμο, ενώ μπορείς να το πεις όπως το λένε στην κάθε πόλη, οπότε συνήθως γίνεται επίτηδες, απλώς για να συντηρείται αυτή η άτυπη κόντρα.
• Λατρεύω την Αθήνα. Αν, όμως, μου δινόταν η ευκαιρία να ζήσω και να εργαστώ μόνιμα στο εξωτερικό, εννοείται πως θα το έκανα, αν είχα κάτι ενδιαφέρον, αρκεί να υπήρχε τρόπος να πάρω μαζί μου και το σκύλο μου.

• Η αναγνωρισιμότητα, από το "Ταμάμ" και το "Μπρούσκο", δε θα πω ότι είναι αμήχανη στην καθημερινότητά μου, αλλά όμορφη... Το να σου δείχνει αγάπη ο κόσμος είναι κάτι μαγικό. Αυτό είναι που ψάχνουμε για να είμαστε χαρούμενοι: την αγάπη και τη θετική ενέργεια του συνανθρώπου μας. Φαντάσου έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και θαυμασμό του ενός για τον άλλον χωρίς ζήλεια και αρνητική ενέργεια... Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας; 
• Φυσικά και σκέφτηκα να φοιτήσω σε δραματική σχολή, απλώς επειδή είμαι μόνος στην Αθήνα και τα έξοδα τρέχουν, είναι αναγκαίο να δουλεύω κι αν μπεις σε μια σχολή είναι δύσκολο να το κάνεις, γιατί οι ώρες φοίτησης είναι πολλές. Είμαι, όμως, τυχερός που έχω συνεργαστεί με αξιόλογους  και έμπειρους σκηνοθέτες και ηθοποιούς από τους οποίους πάντα κρατάω τις συμβουλές τους και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος.

   

"Όταν κάποιος είναι εξωτερικά όμορφος και δε φοβάται να τσαλακωθεί, γοητεύει ακόμη περισσότερο το κοινό".

• Πολύ καλός προπονητής θα ήταν ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης. Έχει έναν τρόπο που σε πείθει για τα πάντα, όταν είσαι σε δράση και είμαι σίγουρος πως αν τον βάλεις τώρα μέσα σε αποδυτήρια, θα κάνει τους ποδοσφαιριστές να νιώθουν ότι είναι τουλάχιστον ο Μέσι. Η ψυχολογία τους θα είναι στα ύψη, κάτι που μετράει πολύ, όταν είσαι αθλητής. 
• Αντίπαλο επιθετικό ποδοσφαιριστή δε θα 'θελα τον ηθοποιό Ιωσήφ Μαρινάκη. Έχει μια φυσιογωμία που θα τον ήθελα για συμπαίκτη μου και θα ηταν σίγουρα ο ηγέτης της ομάδας.
• Στην περιοχή που μένω, στο Λόφο του Φιλοπάππου είναι το απόλυτο μέρος για να έχει κάποιος σκύλο, αλλά και σε πολλές περιοχές της Αθήνας, γιατί σίγουρα θα έχει κάποιο πάρκο κοντά, ώστε να μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου, χωρίς να ενοχλείσαι από αυτοκίνητα ή παρκαρισμένα οχήματα στο πεζοδρόμιο. Τα Πετράλωνα που ζω είναι μια τέλεια περιοχή για κάποιον που έχει σκύλο και αν έρθει κάποιος μια βόλτα δε θα δει ούτε ένα αδέσποτο. Οι κάτοικοι είναι τόσο dog friendly, που αμέσως τα περιθάλπτουν και είτε τα υιοθετούν οι ίδιοι είτε ψάχνουν για υιοθεσία.

                             

"Το modeling σίγουρα μπορεί να συνδυαστεί με την ιδιότητα του ηθοποιού".

• Όσο ταξιδεύεις τόσο εξελίσσεσαι ως άνθρωπος... Βλέπεις άλλες κουλτούρες και πολλές φορές μένεις έκπληκτος μ' αυτά που αντικρίζεις...  Μεγαλύτερη εντύπωση μου έχει κάνει το τεράστιο ποσοστό φτώχειας στην Ινδία. Μετά απ' αυτό το ταξίδι, εκτίμησα ακόμη περισσότερο τα βασικά αγαθά που έχω για τον εαυτό μου και είμαι λίγο πιο προσεκτικός στις σπατάλες μου...

Προσεχώς:

Συνέντευξη της ανερχόμενης ηθοποιού 

Κωνσταντίνας Δαούτη στο Fairytales 

και στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση!

• "ΎΠΟΠΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΜΟΥ". Ήταν μια παράσταση πρόκληση για μένα, καθώς ενσάρκωσα τον ντεντέκτιβ που ήταν ο πρωταγωνιστής της υπόθεσης και έπρεπε ν' ανακαλύψει μόνος του το μυστήριο της δολοφονίας μια κοπέλας ανάμεσα σε πολλούς υπόπτους. Όλο το team από ηθοποιούς, σκηνοθέτη μέχρι τον φωτιστή, ήταν πολύ δεμένο και το αποτέλεσμα πιστεύω αντάμειψε, με τον καλύτερο τρόπο, τον θεατή, που παρακολούθησε την παράσταση, γεγονός που, στο τέλος κάθε παράστασης, το εισπράτταμε με πολύ δυνατό χειροκρότημα και συνεχή sold out. Δε νομίζω πως θα μου ταίριαζε ποτέ η δουλειά του αστυνομικού, αλλά αν δεν είχα άλλη επιλογή θα ήμουν αστυνομικός με μοτοσυκλέτα, καθώς έχω τρέλα με τα δίκυκλα. Με τις αστυνομικές ιστορίες κόλλησα σε πιο μεγάλη ηλικία, όταν γνώρισα τον Χάρι Χόλε, τον πρωταγωνιστή των βιβλίων του Jo Nesbo και δε σας κρύβω πως έβαλα κάποια στοιχεία στο χαρακτήρα μου στο θέατρο.
• Οι παππούδες μου συγκινούνται πάρα πολύ όποτε με βλέπουν στην τηλεόραση ή όποτε διαβάζουν κάποια συνέντευξή μου. Κι εγώ χαίρομαι ακόμη περισσότερο που τους κάνω να νιώθουν περηφάνεια για τον εγγονό τους και που φέρνω το χαμόγελο στα χείλη τους. Στο θέατρο μ' έχουν δει οι γονείς μου, ο αδερφός μου και κάποιοι άλλοι συγγενείς που μένουν Αθήνα ή μόνιμοι κάτοικοι Γερμανίας που είχαν έρθει για διακοπές... Τα βλέμματά τους, στο τέλος της παράστασης, δε με βοηθούν καθόλου, ώστε να βρω μια λέξη τόσο δυνατή για να περιγράψω το συναίσθημα που εισέπραξα... 

Διαβάστε επίσης: Βαλεντίνος Τσίλογλου: "Ο θεατής σχεδόν πάντα ξέρει πού πάει και τι θέλει να δει. Δεν πάει στα τυφλά, εκτός κι αν «θαμπωθεί» από κάποιο όνομα"