Από τη θεατρική ομάδα aloof
στο Θέατρο Σοφούλη
στο Θέατρο Σοφούλη
Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη
της Άννας Kβάσνιακ
Υπόθεση: Μία οικογένεια. Μία στιγμή που είναι ικανή
για να γραφτεί ο πρόλογος του δράματος, το οποίο και εξελίσσεται σε δύο φάσεις.
Ο πρώτος κύκλος της τραγωδίας ξεκινά όταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας, η
μικρή κόρη, βρίσκει τραγικό θάνατο από τον ίδιο της τον αδελφό εν απουσία της
μητέρας. Ένας πατέρας με φαινομενικά «τετράγωνη λογική», όμως ο γυάλινος κόσμος του έχει ραγίσει, μην μπορώντας ν΄αντεπεξέλθει στο μέγεθος της καταστροφής
και αποφασίζει ν' αποστασιοποιηθεί. Μία μητέρα που επωμίζεται η ίδια το βάρος
και τις ενοχές του γιου της (διαφαίνεται κι από την στάση του σώματος της, άλλωστε, είναι σκυφτή).
Ο Παρφές...
ένα παραμύθι για το σχολικό εκφοβισμό (Βullying)
έρχεται σύντομα...
Γνωρίζοντας το πρόβλημα που υπάρχει και φοβούμενη την
κοινωνική κατακραυγή, αντί να λύσει το πρόβλημα προσπαθεί να το συγκαλύψει. Σ΄ αυτήν την προσπάθειά της, υψώνει τείχη στην επικοινωνία και την αγάπη με το
παιδί της, καθώς αυτό μεγαλώνει με μοναδικά εφόδια στη ζωή του, τη σιωπή, την
τυπικότητα και τον καθωσπρεπισμό, γεγονός που προκαλεί τον ευνουχισμό του σε όλα
τα επίπεδα (χαρακτήρα, έλλειψη γνώμης, επιθυμίες, παιδικά χρόνια) θεωρώντας παράλληλα ότι
μ’ αυτόν τον τρόπο το βοηθάει, για να ξορκίσει το κακό Τα αποτελέσματα είναι αντίθετα, καθώς πρόκειται ν' ακολουθήσει ο δεύτερος κύκλος της τραγωδίας, όπου ο ήρωας εξακολουθούσε να κουβαλάει τα κατάλοιπα των
ενοχών από το σφάλμα του, λόγω του κακού χειρισμού από πλευράς της μητέρας του
η οποία δεν μπόρεσε να τις μετριάσει, δίνει τέλος στη ζωή του και εν τέλει
πέφτει σε κώμα. Η πλοκή του έργου αρχίζει να ξετυλίγεται μέσα από το
αφυπνισμένο του υποσυνείδητο, όπου απελευθερώνεται πια από τα οικογενειακά και
κοινωνικά δεσμά που τον κρατούσαν στο σκοτάδι της απόγνωσης. Εκεί βρίσκει
πρόσφορο έδαφος και εκφράζει όλους τους προβληματισμούς, τα παράπονα, τις
επιθυμίες και τις προσδοκίες του, τόσο στη μητέρα του όσο και στην αδελφή του που
δεν πρόλαβε να τη δει να μεγαλώνει. Ταλαντευόμενος μεταξύ των δύο κόσμων, ο
ήρωας τελικά επιλέγει και ζει τη ζωή που στερήθηκε μέσα στο λήθαργό του…
Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο ψυχο-κοινωνικό,
σαρκαστικό, με έντονες εναλλαγές συναισθήματος και προβληματισμού, ενώ υπόσχεται
ν' αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές κάθε θεατή. Στο έργο αποτυπώνονται βαθιά και
έντονα θέματα, που συναντούμε στην καθημερινότητά μας (οικογένεια, αποξένωση,
χαμένος χρόνος, έλλειψη επικοινωνίας κι αγάπης). Προβάλλονται αλήθειες που συναντούμε συχνά, ωστόσο προσπαθούμε ν' αποφύγουμε, διότι δεν μπορούμε να τις
αντικρύσουμε κατάματα. Τονίζεται ιδιαίτερα η διαφορετικότητα των ανθρώπων που
αντιλαμβάνονται ο καθένας με άλλη οπτική γωνία το περιβάλλον, τις καταστάσεις,
τα ερεθίσματα και παρά τις όποιες αντιθέσεις μας, ο μόνος συνδετικός μας κρίκος
που μας ενώνει είναι εν τέλει η αγάπη.
θέατρο Σοφούλη
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Στέλιος Ναλμπάντης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσαγκαράκης
Σκηνικά / Κουστούμια: Φανή Μπουντούρογλου
Μουσική : Παναγιώτης Μπάρλας
Φωτισμοί: Ανέστης Ατακτίδης
Υπεύθυνη οπτικής επικοινωνίας: Λήδα Τσουκαλά
Υπεύθυνη επικοινωνίας : Κατερίνα Νικολάου
Παίζουν: Δημήτρης Αϊναλής, Λίνα Αλιχανίδου, Μιχάλης Ζουριδάκης, Γιώργος Κυργίδης, Στράτος Λαζαρίδης, Στέλιος Ναλμπάντης, Κατερίνα Σταμνά, Θοδωρής Τρεμόπουλος, Αγγέλα Χατζηβασιλειάδου, Κική Ψαράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου