Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

«Εθνικός Ελληνορώσων»

«Εθνικός Ελληνορώσων»
Από Μηχανής Θέατρο
Κριτική Θεατρικής παράστασης
  22 Απριλίου 2018

Τoυ αρχισυντάκτη Νίκου Κολίτση

Στο συνοικιακό γήπεδο του «Εθνικού Ελληνορώσων» επιλέξαμε να παίξουμε street basketball μαζί με έξι φίλους -με διοργανωτή το «Από Μηχανής Θέατρο», σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη και κείμενο Αντώνη Τσιοτσιόπουλου-, σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι (πρεμιέρα) ενήλικης παιδικότητας, που έμελλε ν’ αλλάξει τα πάντα στις ζωές των 40άρηδων «συμπαικτών», μέσα σε «ξεχειλωμένες φανέλες, ξεφούσκωτες μπάλες και εγκλήματα, μεταφορικά και κυριολεκτικά, εξ αμελείας και μη».

Πιο συγκεκριμένα, οι σχέσεις των έξι φίλων δοκιμάζονται σ’ ένα μπασκετικό παιχνίδι μνήμης, μυστικών και αναμνήσεων, με συμφωνίες και διαπραγματεύσεις στο τραπέζι των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων προσωπικών συμφερόντων, σε μια ρεαλιστική καταγραφή της μικροαστικής κοινωνίας και των εκπροσώπων της, άλλοτε πικρή κι άλλοτε γλυκιά, πάντα όμως «επιμελώς ατημέλητη», χωρίς, πάντως, να επενδύει κατ’ ανάγκη στην «ελληνικότητά» της. 


«Πάω να φέρω την τρόμπα»
«Με την molten θα παίξουμε»

Το παρκέ του γηπέδου μπάσκετ γίνεται άθελά του ο τόπος που αποκαλύπτονται ανομολόγητα πάθη κι ένοχα μυστικά, επιθυμίες, πληγές, ραδιουργίες κι απωθημένα, με το έγκλημα να κάνει ξαφνικά την εμφάνισή του και να καθιστά τους συμμετέχοντες συνεργούς και συνένοχους, δοκιμάζοντας, παράλληλα, τα όρια της ανδρικής φιλίας και της προσωπικής ηθικής και των ορίων της. 

«Το σπίτι μου και την οικογένειά μου τα χ@@ω μόνο εγώ»

Στο «Από Μηχανής Θέατρο» στήνεται ένα γήπεδο μπάσκετ σε μια άκρη του δήμου της Αθήνας, στην «Ελληνορώσων» κι έξι φίλοι - γύρω στα σαράντα - μαζεύονται, μια φορά το μήνα, για ένα «μπασκετάκι». Το ραντεβού, συνήθως, πέφτει Σάββατο - εκεί, κατά το απογευματάκι - στο ίδιο πάντα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ. Το κάνουν «για να ξεσκουριάζουν», όπως λένε. Στο σημερινό παιχνίδι, όμως, ο νέος παίκτης θα φέρει ένα στοίχημα κι αυτό μια μεγάλη ανατροπή.


«Ο ψυχρός εκτελεστής της τυρόπιτας»
«Ο γκουρού της κουρού»

Highlights: η έντονη διαδοχή των συναισθημάτων, ο «full attack» ρυθμός και η γρήγορη πλοκή, που σου κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, ενώ υπάρχουν στιγμές που κυριολεκτικά παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα, ο καταιγισμός εναλλαγής αβίαστου γέλιου και προβληματισμού, η πίστη στις αξίες της αληθινής φιλίας, το μαύρο χιούμορ, η διάψευση των προσδοκιών στο πέρασμα των χρόνων, η αμεσότητα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, οι ασίστ στις ατάκες αλλά και στις μπάλες, η ηθική και η ανηθικότητα, υπό το πρίσμα του προσωπικού συμφέροντος, οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, οι «follow the money» υπόγειες διαδρομές, το ραφτό του Νορβηγικού ακραίου death metal συγκροτήματος «Dimmu Borgir», στο δερμάτινο μπουφάν του Στάθη Σταμουλακάτου, το ομιχλώδες πέρασμα από την εφηβεία στη σκληρή ενηλικίωση, οι μεταπτώσεις στον ψυχισμό των φίλων-συμμαθητών, οι σιωπές συνωμοσίας, το σύγχρονο δείγμα ανεπιτήδευτης, to the point, γραφής του κειμενογράφου, Αντώνη Τσιοτσιόπουλου, το απρόσμενο και συγκινητικό τέλος, ο ανδρικός μικρόκοσμος που απελευθερώνεται στο… χρωματιστό ενός μπασκετικού γηπέδου, την ίδια στιγμή που αυτό γίνεται πεδίο μάχης ουσίας και εντυπώσεων, οι κατάμεστες «κερκίδες» του θεάτρου, οι μπασκετικές δεξιότητες των ηθοποιών σε πραγματικό χρόνο


«Τον σκότωσα με τη δύναμη της σκέψης»
«Έχω ντυθεί Γκάλης Κούπερ. Έτσι με κοιτούσαν κάτι παιδάκια. Ούτε τον Γκάλη ήξεραν ούτε τον Κούπερ»

Σκηνοθεσία:  η ρεαλιστική σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη (σήμα κατατεθέν του και σε προηγούμενες δουλειές του) και η συνακόλουθη δραματουργία ενός αυθεντικού έργου χαρακτήρων -που εξελίσσονται στο προσκήνιο-, αποδεικνύεται καλοσχεδιασμένη και επαρκώς μελετημένη, ανταποκρίνεται στους καταιγιστικούς ρυθμούς του «παιχνιδιού» και διαχειρίζεται τους ηθοποιούς με τρόπο που να εξωτερικεύουν στο έπακρο το χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους επί μπασκετικής σκηνής. 


«Το κακούργημα είναι πολύ κακό πράγμα;»
«Οι μαλ@@ίες ζουν είκοσι χρόνια και μετά πεθαίνουν»

Ηθοποιοί: Στάθης Σταμουλακάτος, Μάκης Παπαδημητράτος, Θάνος Αλεξίου, Κώστας Φυτίλης, Στέλιος Δημόπουλος &  Αντώνης Τσιοτσιόπουλος

η ψυχή, το ταλέντο και το ασίγαστο πάθος στις φυσικές ερμηνείες των ηθοποιών, σε συνδυασμό με τη δουλεμένη κινησιολογία τους, είναι εμφανή και διάχυτα, με αποτέλεσμα να τελειώνουν το ματς «ιδρώνοντας τη φανέλα», -πετυχαίνοντας άλλοι πολλούς και άλλοι λιγότερους πολύτιμους πόντους στο καλάθι της υποκριτικής-, σε μια αποθέωση της ομαδικής συνεργασίας και της σκηνικής επικοινωνίας
ο εκρηκτικός, «Dimmu Borgir», Στάθης Σταμουλακάτος, που έρχεται, με κεκτημένη ταχύτητα από το «Στέλλα κοιμήσου», του Γιάννη Οικονομίδη & ο «κτηνίατρος είμαι, δεν είμαι ψυχολόγος», Θάνος Αλεξίου, ως κωμική καρικατούρα και ταυτόχρονα δραματική persona, αναδεικνύονται ως «ΜVP of the match», με άξιους συμπαραστάτες τους υπόλοιπους του μπασκετικού team

«Κτηνίατρος είμαι, δεν είμαι ψυχολόγος»
«Έχει αεροδρόμιο η Χίος;»

Iδανικό Soundtrack: 


«Κάθε κτύπος της μπάλας και μια στο μέλλον επίκληση
κάθε ανάσα κι ένα βήμα για το μόνο προορισμό
κάθε νίκη του απώτερου σκοπού υπενθύμιση
κι όσο πεισμώνεις τόσο δεν έχει γυρισμό
Υπάρχουν κάτι παιδιά που απ' τα μικράτα τους
στρέφουν το βλέμμα τους στον ήλιο και ξέρουν τι ζητάνε
κι ό,τι κι αν τύχει μικρό ή μεγάλο στο διάβα τους
το κουμαντάρουν, γιατί ξέρουν ν' αγαπάνε…»


Active Member – «Μέχρι την κόρνα της λήξης», Ζαλίκι Lp/cd, 2017

Moυσική, Κοστούμια, Σκηνικά, Φώτα: 

το πρωτότυπο σκηνικό του γηπέδου μπάσκετ μιας αστικής συνοικίας, με μια μπασκέτα, μία μπάλα και χαλασμένο το συρματόπλεγμα περιμετρικά, συνιστά τον πλέον κατάλληλο χώρο για να ξετυλιχθεί η πλοκή της παράστασης
η μουσική επένδυση λειτουργεί ως συνοδευτικό μουσικό χαλί και οι φωτισμοί, ακολουθούν τους πρωταγωνιστές, χωρίς να αποπροσανατολίζουν από την κλιμακούμενη δράση και τους χαρακτήρες 
η μπασκετική ενδυματολογική προσέγγιση και το punk attitude που μεταλλίζει, είναι ταιριαστά με το ύφος της παράστασης 


«Τον σκότωσε για μια τυρόπιτα»
«Αν με δώσεις, θα σε δώσω»
«Θες να σου πω για τη δικογραφία μου; Τρεις τόμοι Ντοστογιέφσκι»

More things to do: 

η παράσταση, που μπορεί να φέρνει ανεπαίσθητα στο μυαλό -στο εξωτερικό της περίβλημα-, το «Στέλλλα κοιμήσου», του Γιάννη Οικονομίδη, χρειάζεται ποιοτική εμβάθυνση για να ξεδιπλώσει συμπεριφορικά τους χαρακτήρες σε μεγαλύτερο εύρος, χωρίς κατ’ ανάγκη ν' αυξήσει την κλιμάκωση της έντασης.

«Για σένα παίζουμε, για την απελευθέρωση του Μεσολογγίου»

Βonus tips: οι κατάμεστες «κερκίδες» του θεάτρου, σε μια sold out αναμέτρηση πρεμιέρας, που θύμισε πέταλο οργανωμένων οπαδών σε εκτός έδρας μετακίνηση αγώνα υψηλού βαθμού κρισιμότητας

Credits: στον υπεύθυνο επικοινωνίας & δημοσίων σχέσεων Αντώνη Κοκολάκη και στην Νάγια Τρουλινού για την άμεση ανταπόκριση. 



«-Έλα να παίξουμε ένα μπασκετάκι στο γήπεδο των Ελληνορώσων να φύγει η σκουριά 
-Δε φεύγει η σκουριά μ’ ένα μπασκετάκι»

Σάββατο 21:30, Κυριακή 21:00, Δευτέρα 21:00.

Έκτακτα 12/6 Τρίτη στις 21:00


έως 18 Ιουνίου 2018 

ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ
Στοιχεία Επικοινωνίας
Ακαδήμου 13 Μεταξουργείο, ΤΚ 10436, Αθήνα

Τηλέφωνο: (+30) 210 523 2097

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου



Send us you CV: fairytalesbysofianna@gmail.com

Follow me on Social Media!

Subscribe to our mailing list

* indicates required