Η κυρία από τη θάλασσα

Η ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Θέατρο ΠΚ, Νέος Κόσμος, Aθήνα

Κριτική θεατρικής παράστασης

Απρίλιος 2019

Της συντάκτριας Κατερίνας Μπουκάλα 

Λίγο πριν το Πάσχα βρεθήκαμε στο Θέατρο ΠΚ, όπου παρακολουθήσαμε την παράσταση «Η κυρία από τη θάλασσα». Οι απόφοιτοι  της Δραματικής Σχολής "Αρχή" μας παρουσίασαν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ήμελλου, τη δική τους εκδοχή για το ιψενικό έργο. Γεμάτοι συναισθήματα και εκφραστικότητα 19, όπως αποκαλούνται, θαλασσοδαρμένες ψυχές παλεύουν με το άγνωστο. Εκεί που η μοίρα συναντά τα παιχνίδια του μυαλού. 

Εστιάζοντας λίγο πιο βαθιά στην ιψενική γραφή, οφείλουμε να τονίσουμε ότι «Η κυρία από τη θάλασσα» αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά έργα της καριέρας του μεγάλου Νορβηγού, καθώς θίγει θέματα όπως η γυναικεία απελευθέρωση-χειραφέτηση. Ταυτόχρονα είναι το μοναδικό που εμβαθύνει τόσο στη διερεύνηση του γυναικείου μυαλού. Είναι, επίσης, το πρώτο ιψενικό έργο που τοποθετείται σ' εξωτερικό χώρο, το στάσιμο νερό της λίμνης σε μια γωνιά του κήπου κι από την άλλη οι φουρτουνιασμένες ψυχές, γεμάτες ένταση και πάθη.  

Ηθοποιοί: 

Στη σκηνή εμφανίστηκαν δεκαεννέα ψυχές. Άνδρες και γυναίκες. Χαρακτήρες συναισθηματικοί, πάλλονται στα πρέπει και στα μη μιας κοινωνίας που δύσκολα αλλάζει. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γυναικείοι χαρακτήρες ήταν σε πολλαπλή διανομή. Τον ρόλο της Ελλίντα ερμήνευσαν οκτώ διαφορετικές ηθοποιοί, χωρίς, ωστόσο, αυτό να προκαλεί σύγχυση. Ίδιο συναίσθημα, ίδια απόγνωση, απόλυτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, ενώ οι αλλαγές ήταν ομαλές. Ένας χαρακτήρας αρκετά φορτισμένος και συναισθηματικά ασταθής, δε γνωρίζει τι πραγματικά της συμβαίνει.

Το ίδιο μοτίβο ακολουθήθηκε και στους ρόλους των Μπολέττα και Χίλντα. Οι δύο αδελφές, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, έχουν κοινό σημείο την ανάγκη της οικογένειας.

Οι ανδρικοί ρόλοι των Λύγκστραντ, Βάγκελ και Άρνχολμ, παίχτηκαν από τρεις άνδρες ηθοποιούς, που ήταν ιδιαίτερα επιβλητικοί στη σκηνή.

Έκπληξη αποτέλεσε ο ρόλος του ναύτη που ερμήνευσε γυναίκα. Η παρουσία του ήταν έντονη, εξέπεμπε δυναμισμό και σου δημιουργούσε την αίσθηση του απόκοσμου, σε συνδυασμό με όλα όσα είχαμε ακούσει από την αρχή της παράστασης από την Ελλίντα. 

Τέλος, ο Μπάλεστεντ, ο κατεργάρης κλόουν, ζωγράφος, τραγουδιστής, η φωνή της λογικής, αυτά που σκέφτεσαι και δεν μπορείς να πεις, ήταν εκεί, πάντα απών-παρών, έτοιμος να επέμβει.

Το νέο βιβλίο της συγγραφέα Σοφιάννας Παϊδούση 

"Ο Παρφές"  σχετικά με το σχολικό εκφοβισμό (bullying)

 είναι διαθέσιμο σε μορφή eBook!!!

Μπορείτε να δείτε το 6σέλιδο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ σε μορφή Pdf!

μπορείτε να δείτε προεπισκόπηση του βιβλίου εδώ!
Σύντομα και σε έντυπη μορφή από τις εκδόσεις Οσελότος!

Σκηνοθεσία: 

Η σκηνοθεσία της παράστασης τόνιζε τα σημεία και τις εντάσεις, γεμάτη κορυφώσεις αλλά και στιγμές χαλάρωσης. Ο θεατής ήταν σε εγρήγορση. Σ' έκανε να νιώθεις την παράνοια και την απόγνωση κυρίως της Ελλίντα, ενώ παράλληλα ταυτιζόσουν με τον Βάγκελ, που εναγωνίως ήθελε να σώσει, έστω και την τελευταία στιγμή, τηνγυναίκα του. Ανέδειξε όλους τους χαρακτήρες, παρά τις εναλλαγές των ηθοποιών και τις πολλαπλές διανομές των ρόλων, ενώ την ίδια στιγμή υπήρχε συνοχή.

Σκηνικά - Κοστούμια - Φωτισμός - Μουσική:

Το σκηνικό ήταν λιτό, ένας τάπητας λευκός και πάνω του λωρίδες από σακούλες, η αίσθηση ότι τα κύματα της θάλασσας είναι έτοιμα να σε ρουφήξουν, άλλοτε νηνεμία κι άλλοτε αντάρα. Ένα παγκάκι, μερικά μπουκάλια, ένας δίσκος με ποτά κι ένας σκελετός ιατρικής. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, χωρίς υπερβολές.

Τα κοστούμια δεν είχαν  συγκεκριμένη χρονική αναφορά, κάτι από το σήμερα, κάτι λίγο πιο παλιό. Μια σοβαρότητα, μια χαμένη αθωότητα. Η Ελλίντα αέρινη, με τ' ολόσωμο μαγιό της κι εκείνο το γαλάζιο ριχτό στα κύματα της σκέψης της. 

Ο φωτισμός ήταν απλός, μ' ελάχιστες εναλλαγές, κυρίως σε ψυχρούς τόνους του λευκού και μερικούς θερμούς και λίγο μπλε, ίσα να θυμίζει θάλασσα και να σε ταξιδεύει.

Η μουσική ήταν κάτι από τα παλιά, κάτι από το σήμερα. Θάλασσα πλατιά σ’ αγαπώ, γιατί μου μοιάζεις…

Διαφορετικά στυλ, γλώσσες, είδη, με κοινό παρανομαστή κάτι να σε ταξιδεύει.

Ιδανικό soundtrack:

Η επίγευση. Να φύγει μακριά από τους δαίμονες της, για να καταλήξει στον μεγαλύτερό της δαίμονα. Τον ναυτικό ή τον εαυτό της; 

Συντελεστές:

Μετάφραση / Μίνως Βολανάκης 

Σκηνοθεσία / Δημήτρης Ήμελλος 

Σχεδιασμός αφίσας & χειρισμός κονσόλας ήχου / Τάσος Κωλέτσης 

Φωτογραφίες παράστασης / Στέφανος Ταμβάκης

Παίζουν με σειρά εμφάνισης

Ειρήνη Κωνσταντίνου 

Ειρήνη Αμανατίδου

Γιώργος Λιάκος 

Μαριάννα Μποζαντζόγλου

Θάνος Ξενάκης 

Μιχάλης Βρετός

Κατερίνα Ρουσιάκη 

Γεωργία Κατσίλα 

Φανή Λύκου

Λίλιαν Αντωνίου 

Ολίνα Μανωλοπούλου 

Μαριλού Ταμβάκη 

Ελένη Μανωλάκου

Ιόλη Χαραλαμπολούλου 

Χριστίνα Μάλλιου 

Στέλα Καπετάνιου 

Άννα Τζορτζίκια 

Μπέτυ Σαράντη 

Ραλλού Γκίκα

Μια παράσταση των αποφοίτων της Δραματικής Σχολής "Αρχή".

Η Κατερίνα Μπουκάλα (Ψευδώνυμο Kate Hilverost) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Θεατρολογία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο, τώρα ολοκληρώνει  τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, στην Παιγαδωγική Σχολή  «Δημιουργική Γραγή». Ασχολείται με τη συγγραφή, το 2015 ανέβασε το πρώτο της Θεατρικό Έργο με τίτλο «Όσα ποτέ δεν είπα» στα πλαίσια του πρώτου Φεστιβάλ Βαλίτσας.

Διαβάστε επίσης: Το Fairytales ως Χορηγός επικοινωνίας προτείνει: "FRIEND THERAPY''