Η ηθοποιός Eυτυχία Φαναριώτη γίνεται Μαρίνα για χάρη του «Κλέαρχου και του κοντού» -με νονό του μυστηρίου το Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση- και... θρησκευτική τελετή μια αποκλειστική αποκαλυπτική συνέντευξη-ασπίδα στον κορονοϊό και στις επιπτώσεις του στο θέατρο και στους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού.
Τα χιονισμένα χριστούγεννα με τους παππούδες και τις γιαγιάδες, η Νάξος και η Θεσσαλία, οι κόντρα ρόλοι, ο Ρομπέν των Δασών, η Σταχτοπούτα, η Ροδή και το "Καφέ της χαράς", τα παιδιά, η αγάπη, η αλήθεια και τα παραμύθια, ο Χάρης Ρώμας, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και το τραγούδι, η τηλεόραση, είναι, μεταξύ άλλων, μερικές από τις εθιμικές θεματικές του τελετουργικού του μυστηρίου, γιατί... "εφόσον υπάρχει ακόμα το θέατρο, θα με βρείτε εδώ! Δε νομίζω ότι θα μου έδινε χαρά κάποιο άλλο επάγγελμα.
Αποκλειστική συνέντευξη της ηθοποιού Ευτυχίας Φαναριώτη στο Fairytales και τον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
Ποιος ρόλος και σε ποια θεατρική παράσταση εκτιμάτε ότι αποτινάξατε τη Ρόδη από το «Καφέ της Χαράς»;
Η Ροδή ήταν ένας ρόλος που δημιούργησα για το “Καφέ της Xαράς”. Δεν τον εμπνεύστηκα από κάποιον άλλον ρόλο, όπως το θέατρο, όπου έκανα τελείως διαφορετικούς ρόλους, απλώς για το «Καφέ της Χαράς» ήταν αυτός ο χαρακτήρας που προσπάθησα ν' αποδώσω, μία κοπέλα του χωριού, δηλαδή, με την τοπική προφορά που μπορεί να έχει.
Εμπνεύστηκα από τις μνήμες του νησιού μου, της Νάξου και από τη Θεσσαλία, από τους γονείς μου κι από τους παππούδες μου, οπότε έφτιαξα ένα τέτοιο είδος προφοράς που έβαλα στον ρόλο αυτό. Από εκεί και πέρα, ήταν μία ενζενί -που, εντάξει, ενζενί στο θέατρο έχω παίξει-, αλλά δεν είχε σχέση μ' αυτή τη χωριατοπούλα.
Ποιοι/ποιες εκ των συμπρωταγωνιστών σας στην επερχόμενη θεατρική παράσταση-κωμωδία «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», (Χάρης Ρώμας, Γιώργος Γαλίτης, Τάνια Τρύπη, Βαγγέλης Δουκουτσέλης, Εύη Κολιούλη, Αντώνης Καλομοιράκης & Μαρία Κοκολάκη), συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σας, υποδύονται τους πιο κόντρα ρόλους, συγκριτικά με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους; Είναι αυτή τελικά μία υποκριτική δεξιότητα που αναδεικνύει και καταξιώνει τους ηθοποιούς ή οι ηθοποιοί είναι πιο συνετό να επιλέγουν πιο safe χαρακτήρες, με μικρότερο βαθμό ρίσκου για τη μέγιστη δυνατή απόδοση;
Οι ρόλοι όλων είναι λίγο κόντρα, γιατί καλούμαστε να κάνουμε κάποιες προσωπικότητες που δεν είμαστε εμείς. Εμένα ο δικός μου ο ρόλος, η Μαρίνα, είναι μια φαντασμένη γυναίκα, υπερόπτης, που είναι στον κόσμο της και νομίζει ότι όλα γυρίζουν γύρω απ' αυτήν. Ο Κλέαρχος, απ’ την άλλη, που είναι ο Χάρης Ρώμας, είναι ένας άνθρωπος που στην ουσία υποτάσσεται στη Μαρίνα και ό,τι θέλει να κάνει το κάνει από πίσω, δεν έχει το θάρρος, δηλαδή, να βγει να πει τη γνώμη του μπροστά της. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτός ο Χάρης ο Ρώμας, δηλαδή.
Όλοι οι χαρακτήρες γενικά είναι λίγο κόντρα στους χαρακτήρες των ηθοποιών. Ο Γαλίτης κάνει έναν καημένο γαμπρό ο οποίος κι αυτός υποτάσσεται στη Μαρίνα κι όλοι προσπαθούν να τα κάνουν πίσω από τη μύτη της. Επίσης, η Εύη Κολιούδη, που κάνει την ανιψιά, υποδύεται μία αθώα παιδούλα. Γενικά όλοι οι ρόλοι έχουν έναν χαρακτήρα πολύ ιδιαίτερο κι αυτή είναι και η πρόκληση για όλους. Ο Ρώμας έχει κάνει τη διασκευή και θα δείτε ένα έργο που είναι βασισμένο σ' αυτό που έχουμε δει στην ταινία αλλά και εμπλουτισμένο όσον αφορά στους χαρακτήρες, με πολύ αστείες καταστάσεις εμβόλιμα.
Όλοι οι ρόλοι, πάντως, που κάνουμε στο θέατρο, θέλουν μια υπέρβαση του εαυτού μας, δηλαδή με τα μέσα και τα προσόντα του ο καθένας προσπαθεί να πλησιάσει τον ρόλο που καλείται να κάνει κάθε φορά. Έτσι γίνεται ο ρόλος μέσα από τον ηθοποιό, δηλαδή τον φοράμε στην ουσία τον ρόλο, τον φτιάχνουμε.
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο φίλες που ζούσαν σε κοντινά χωριά, η Χιονάτη και η Σταχτοπούτα. Πήγαιναν στο ίδιο σχολείο, μα είχαν μια κακιά και βλοσυρή δασκάλα που τις ζήλευε πολύ...» Συνεχίστε, σε λίγες σειρές, την παραμυθοσαλάτα, με τη δημιουργική σκέψη και φαντασία σας!
Θα πάρω τον ρόλο της κακιάς δασκάλας, γιατί είναι κι ένας λόγος που έκανα πέρσι στην παιδική σκηνή, στο θέατρο Broadway, στη Σταχτοπούτα, την κακιά μητριά. Θα επιλέξω τον ρόλο της βλοσυρής δασκάλας, η οποία τις βασανίζει και τις δύο και τις βάζει συνέχεια τιμωρία, διότι δεν τις θεωρεί καλές μαθήτριες κι αντάξιες της τάξης της. Βεβαίως αυτή η δασκάλα έχει και τα δύο κορίτσια της στην ίδια τάξη με τη Σταχτοπούτα και τη Χιονάτη. Είναι δύο κακάσχημα κορίτσια, που ζηλεύουν τη Σταχτοπούτα και τη Χιονάτη. Η κακιά δασκάλα, προσπαθώντας ν' ανεβάσει τις κόρες της, συνέχεια τιμωρεί τις άλλες δύο, τα ποιήματα της επετείου τα δίνει στις κόρες της, για παράδειγμα. Τις άλλες τις θεωρεί ανάξιες, αλλά στο τέλος γίνεται μία επετειακή γιορτή όπου παίρνουν όλα τα παιδιά μέρος και καλούνται να ψηφίσουν ποια θα κάνει την ηρωίδα στην τελευταία της παράσταση. Τα παιδιά διαλέγουν τη Σταχτοπούτα, οπότε αυτή μένει χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα. Οι κόρες της κλαίνε κι αναγκάζεται η ίδια να δώσει το βραβείο στη Σταχτοπούτα και να κάνει πίσω. Στο τέλος θα πει ότι εκείνη την έβγαλε με άριστα από τη σχολική χρονιά!
 |
Ποιος ήταν ο αγαπημένος ήρωας των παιδικών σας χρόνων; Σήμερα, αν είσαστε παιδί, ποιος θα ήταν και γιατί; Τι νοσταλγείτε από τα παιδικά σας χρόνια στη Σκιάθο και στον Βόλο;
Εμένα μ' άρεσε η Σταχτοπούτα! Ήμουν Σταχτοπούτα ναι… που βέβαια έρχεται ο πρίγκιπας και τη σώζει, την παίρνει και την κάνει ευτυχισμένη...
Σήμερα θα μου άρεσε ο Ρομπέν των Δασών. Το γιατί δε χρειάζεται πολλές εξηγήσεις. Νοσταλγώ τους χειμώνες, χριστουγεννιάτικες στιγμές στο σπίτι όπου ήταν και οι γιαγιάδες, οι παππούδες και μαζευόμαστε όλη η οικογένεια και βλέπαμε το χιόνι έξω στην αυλή.
↝Το αντίστοιχο eBook του Παρφέ, (αξίας 4.90 €)
↝Την ηχογραφημένη αφήγηση της ιστορίας (αξίας 1 €)
↝Ιδιόχειρη αφιέρωση της συγγραφέα
*Ισχύουν μεταφορικά έξοδα (2,90 €)
Τα παραμύθια και οι ιστορίες για παιδιά οφείλουν να έχουν πάντα καλό τέλος ή αυτό δεν είναι απαραίτητο, καθώς όλα είναι μέσα στη ζωή και τα παιδιά χρειάζεται να εξοικειώνονται; Tι σας έχει διδάξει η σχέση με τα παιδιά και το θέατρο για τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους;
Γενικά τα παραμύθια απ' όλο τον κόσμο και μέχρι σήμερα, δεν έχουνε καλό ή αίσιο τέλος, με την έννοια που ποστάρουμε τώρα το παραμύθι, δηλαδή, ότι «όλοι ζήσανε καλά κι εμείς καλύτερα». Υπάρχουν μύθοι και παραμύθια, ελληνικά αλλά και ξένα, τα οποία δεν έχουν αίσιο τέλος κι εννοείται ότι όλα είναι μέσα στη ζωή, ακόμα και τα παραμύθια.
Τα παιδιά θέλουν αγάπη. Αυτό φαίνεται παντού ακόμα και στο τέλος της παράστασης, ακόμα κι εμάς τους αρνητικούς ήρωες μας αγκαλιάζουν με αγάπη. Θέλουν φροντίδα και τρυφερότητα κι είναι νομίζω οι πιο απαιτητικοί θεατές, αυτό είναι αλήθεια.
Είναι αναγκαίο στο θέατρο κι εμείς κάθε φορά να φροντίσουμε να βγάζουμε πάντα την αλήθεια, για να γινόμαστε εμείς καλύτεροι, για να μπορούν κι εκείνα ν' ανταποδίδουν με τόση αγάπη, όπως κάνουν αυτό που τους δίνουμε εμείς επί σκηνής. Θεωρώ, δηλαδή, ότι τα παιδιά θέλουν αγάπη κι αλήθεια, τίποτα άλλο.
Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας σήμερα, αν είχατε ακολουθήσει τις σπουδές θεωρητικής κατεύθυνσης στο Πανεπιστήμιο, μετά την επιτυχία σας στις Πανελλαδικές εξετάσεις; Το έχετε σκεφτεί ποτέ; Εκτιμάτε ότι θα είσαστε περισσότερο ή λιγότερο ευτυχισμένη; Iσχύει το ίδιο για τους γονείς σας στη Μαγνησία;
Θα ήταν τελείως διαφορετική φαντάζομαι. Δε θα ζούσα στην Αθήνα φαντάζομαι όχι, θα είχα επιστρέψει στον τόπο μου. Πραγματικά δεν μπορώ να το φανταστώ. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, δε γύρισα ποτέ να κοιτάξω και να σκεφτώ, αν θα έκανα κάτι άλλο. Νομίζω πως αυτό που ήταν να κάνω, αυτό ακολούθησα. Τα βήματά μας μας ορίζουν και το πώς ζούμε τη ζωή μας μετέπειτα.
Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να έκανα κάποιο άλλο επάγγελμα. Δε νομίζω ότι θα μου έδινε χαρά κάποιο άλλο επάγγελμα. Γι' αυτό κρατώ το θέατρο, όσο δύσκολο και να 'ναι, όσο κι αν υπάρχει ανεργία, γιατί δεν είναι σαφώς μία εύκολη δουλειά. Είναι μία δουλειά που πρέπει να την ψάχνεις συνεχώς κάθε εξάμηνο, κάθε χρόνο, κάθε τρίμηνο, όπως έχουν γίνει τα πράγματα τώρα.
Εφόσον, όμως, υπάρχει ακόμα το θέατρο, θα με βρείτε εδώ! Οι γονείς μου αγχώνονται, όπως αγχώνονται όλοι οι γονείς, να είναι τα παιδιά τους καλά, να έχουν χρήματα, δουλειά και να 'ναι ευτυχισμένα. Νομίζω το άγχος τους είναι αυτό, όχι αν εγώ έκανα κάποια άλλη δουλειά. Φυσικά θα ήταν πιο σίγουροι, αλλά αυτό ισχύει για όλους νομίζω.
Πόσο εκτιμάτε ότι θα επηρεάσει η πανδημία το θέατρο, τις παραγωγές, την τηλεοπτική και κινηματογραφική πραγματικότητα στην Ελλάδα; Γιατί ο πολιτισμός και οι τέχνες δεν αποτελούν προτεραιότητα της πολιτείας και των επιλογών της;
Δυστυχώς αυτό είναι ένα θέμα μεγάλο, το ζούμε όλοι μας κι εσείς στη δουλειά σας. Μας έχει κοστίσει πολύ όλους η ιστορία του κορονοϊού. Σίγουρα ο κόσμος είναι φοβισμένος. Όσον αφορά στο δικό μας το θέατρο, επειδή είναι ένα καινούργιο και πλήρως ανακαινισμένο με εξαερισμό, έχει όλες τις προϋποθέσεις που είναι αναγκαίο να τηρεί ένας χώρος για να έρθουν άνθρωποι μέσα και να παρακολουθήσουν μία παράσταση με ασφάλεια.
Σαφώς θα είναι λιγότεροι οι θεατές και πιστεύω ότι, τουλάχιστον γι' αυτήν την παράσταση, θα έρθει ο κόσμος να τη δει, γιατί έχει αυτά τα υπέρ όσον αφορά στον χώρο από τη μία και στο θέαμα που θα κάνει τους θεατές να χαρούν από την άλλη. Είναι αγαπημένη ταινία, είναι αγαπημένοι ηθοποιοί και πιστεύω ότι θα έχουμε προσέλευση. Το ότι θα είναι δύσκολη χρονιά αυτό εννοείται για όλους, δεν ξέρω πόσα θέατρο θα δουλέψουν φέτος.
Κανονικά ο πολιτισμός θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα που καλείται η πολιτεία να προστατεύσει. Ο πολιτισμός και η παιδεία για μένα, γιατί ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, η οποία αυτό που έχει να βγάλει προς τα έξω είναι ο πολιτισμός και τα φώτα της. Το γιατί δε γίνεται αυτό τώρα; Eίναι θέμα προτεραιοτήτων, που βάζει η κάθε αρχή. Για μένα η αρχή είναι αυτή, ότι θα έπρεπε ο πολιτισμός και η παιδεία να είναι πρώτα στη μέριμνα μιας πολιτείας. Aπό 'κει και πέρα έχει να κάνει με τις δομές και πώς οι άνθρωποι που είναι στα μέσα αυτά κι ασκούν την εξουσία τους όσον αφορά στο καλό των πολιτών, εκεί είναι το θέμα.
Yπάρχουν σήμερα άξιοι εκπρόσωποι και συνεχιστές στην κωμωδία του Βασίλη Αυλωνίτη, της Γεωργίας Βασιλειάδου και του Νίκου Ρίζου, για παράδειγμα; Σε κάθε περίπτωση, αιτιολογήστε την απάντησή σας.
Πιστεύω πως ναι, ένα παράδειγμα άξιου εκπροσώπου και συνεχιστή είναι ο Χάρης Ρώμας, που έχει δώσει τόσο γέλιο στον κόσμο και τηλεοπτικά και θεατρικά και στον κινηματογράφο κι αυτό φαίνεται και από τις επιτυχίες που έχουν οι σειρές που έχει κάνει και παίζονται ακόμα και ξαναπαίζονται και τις έχουμε δει πόσες φορές! Επίσης, θα συνεχίσει «το καφέ της Χαράς», καλώς εχόντων των πραγμάτων.
Πώς εξελίσσεται η σχέση σας με τη μουσική και το τραγούδι στο πέρασμα των χρόνων; Θα σας ενδιέφερε η προσωπική δισκογραφία; Αν μπορούσατε να επιλέξετε, ποιοι συνθέτες θα θέλατε να γράψουν τραγούδια για σας; Σε μια τέτοια περίπτωση, θ’ αφήνατε το θέατρο για το τραγούδι;
Από παιδί τραγουδούσα, συνεχίζω να τραγουδώ, τραγουδούσα επαγγελματικά και κάποιο διάστημα αρκετά χρόνια μαζί με το θέατρο, αλλά τώρα επειδή δουλεύω πολύ στο θέατρο είναι δύσκολο. Δε γίνεται δηλαδή. Τα τελευταία χρόνια δεν τραγουδάω επαγγελματικά, αλλά όπου δίνεται ευκαιρία, σε εκδηλώσεις, σε συναυλίες, είμαι διαθέσιμη, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω, είτε σε παραστάσεις.
Αν έχετε να μου κάνετε κάποια πρόταση, πολύ ευχαρίστως, γιατί όχι, αμέ! Ο Θάνος Μικρούτσικος έφυγε… θα ήθελα να μου γράψει τραγούδια ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, γιατί γράφει μουσική, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου... Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι μουσικοί.
Όχι, δεν είναι ή το ένα ή το άλλο αυτά τα πράγματα ίσως και γι’ αυτό δεν έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Δε θ' έμπαινα σ’ αυτή τη διαδικασία να επιλέξω. Όπως έρθουν τα πράγματα πορεύομαι, αλλά η πορεία αυτό έδειξε, ότι το θέατρο υπερισχύει.
Η τηλεόραση για εσάς είναι αναγκαίο κακό ή όχι; Mπορεί να παράγει πολιτισμό ή χρειάζεται ν’ αποφορτιστεί από έναν τέτοιο ρόλο; Ποιο είναι το μέλλον της δημόσιας και ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα και την Κύπρο;
Δεν το θεωρούσα ντε και καλά κακό, αν γίνονται ωραίες σειρές, γιατί όχι; Γιατί να μην υπάρχει, αφού ο κόσμος βλέπει τηλεόραση; Βεβαίως μπορεί η τηλεόραση να παράγει πολιτισμό, αλλά θέλει προσοχή, φροντίδα κι αγάπη. Δεν ξέρω ποιο είναι το μέλλον της.
Η τελευταία χρονιά, αυτή που διανύουμε, δείχνει να υπάρχει μία ωραία επανεκκίνηση όσον αφορά στη μυθοπλασία στην τηλεόραση, με καινούργιες σειρές που έχουν ενδιαφέρον κι αυτό είναι ελπιδοφόρο για τον κόσμο που βλέπει και για τους ηθοποιούς που εργάζονται.
με συνεργασίες με έντυπο-ηλεκτρονικό τύπο πανελλαδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου